တရုတ်ဘာသာစကား

တရုတ်ဘာသာ ဆိုသည်မှာ တရုတ်လူမျိုးတို့ ရေးသား ပြောဆိုသုံးစွဲကြသော ဘာသာစကားဖြစ်သည်။ တရုတ် ဘာသာ အရေးအသားမှာ အများအားဖြင့် အတူတူ ဖြစ်သော်လည်း စကားပြောဆိုရာတွင်မူ နိုင်ငံအလိုက် ဒေသအလိုက် ကွဲပြားခြားနားမှုများ ရှိသည်။

Chinese
汉语/漢語 Hànyǔ or 中文 Zhōngwén
Hànyǔ (Chinese) written in traditional (top), simplified (middle) characters and alternative name (bottom)
ဒေသခံတရုတ်ပြည်သူ့သမ္မတနိုင်ငံ, ထိုင်ဝမ်, စင်ကာပူ
လူမျိုးစုဟန်တရုတ်လူမျိုး
ဒေသခံ ပြောဆိုသူများ
၁.၂ ဘီလီယံ (2004)[1]
အစောပိုင်းပုံစံများ
Old Chinese
  • Middle Chinese
စံပုံစံများ
Standard Mandarin
Standard Cantonese
ဒေသိယစကား
  • Mandarin
  • Jin
  • Wu
  • Gan
  • Xiang
  • Min
  • Hakka
  • Yue
  • Ping
  • Huizhou
စာအရေးအသားစနစ်
Simplified Chinese
Traditional Chinese

Transcriptions:
Zhuyin
Pinyin (Latin)
Xiao'erjing (Arabic)
Dungan (Cyrillic)
Chinese Braille
'Phags-pa script (Historical)
တရားဝင် အခြေအနေ
ရုံးသုံး အဖြစ် အသုံးပြုမှု
တရားဝင် ထိန်းသိမ်းသူNational Commission on Language and Script Work (Mainland China)[2]
National Languages Committee (Taiwan)
Civil Service Bureau (Hong Kong)
Promote Mandarin Council (Singapore)
Chinese Language Standardisation Council (Malaysia)
ဘာသာစကားကုဒ်များ
ISO 639-1zh
ISO 639-2chi (B)
zho (T)
ISO 639-3zho – ပါဝင်သော ကုဒ်
သီးခြားကုဒ်များ:
cdo – Min Dong
cjy – Jinyu
cmn – Mandarin
cpx – Pu Xian
czh – Huizhou
czo – Min Zhong
gan – Gan
hak – Hakka
hsn – Xiang
mnp – Min Bei
nan – Min Nan
wuu – Wu
yue – Yue
och – Old Chinese
ltc – Late Middle Chinese
lzh – Classical Chinese
Glottologsini1245
Linguasphere79-AAA
Map of the Sinophone world

Legend:

  Countries identified Chinese as a primary, administrative, or native language
  Countries with more than 5,000,000 Chinese speakers
  Countries with more than 1,000,000 Chinese speakers
  Countries with more than 500,000 Chinese speakers
  Countries with more than 100,000 Chinese speakers
  Major Chinese-speaking settlements
Chinese languages (Spoken)
ရိုးရာ တရုတ် 漢語
ရိုးရှင်းသော တရုတ် 汉语
ဆိုလိုရင်းHan language
Chinese language (Written)
တရုတ် 中文
ဆိုလိုရင်းMiddle/Central/Chinese text

တရုတ်ဘာသာစကား မျိုးကွဲများ

နိုင်ငံတကာတွင် ပြောဆိုသော တရုတ်စကားကို မန်ဒရင် တရုတ်ဘာသာစကားဟု ခေါ်ဆိုလေ့ ရှိကြသည်။ ဟော့ကင်စကား (Hokkien)၊ ကန်တုံစကား (Cantonese)၊ တယိုချူးစကား (Teochew)၊ ဟတ်ကာစကား (Hakka)အပြင် အခြား ဒေသသုံး တရုတ်စကား အများအပြား ရှိသည်။ ဥပမာအားဖြင့် မလေးရှားနိုင်ငံ ကွာလာလမ်ပူမြို့တွင် ကန်တုံစကားကို အသုံးများကြပြီး စင်ကာပူနိုင်ငံ တွင်မူ ဟော့ကင်စကား ကို ပြောဆိုသူ အများအပြား ရှိသည်။

မြန်မာနိုင်ငံတွင်မူ လက်တို နှင့် လက်ရှည် ဟု ခွဲခြား ခေါ်ဝေါ်လေ့ ရှိသည်။ လက်ရှည် ဆိုသည်မှာ အင်္ကျီလက်ရှည်ဝတ်သော ယဉ်ကျေးသော လူတို့၏ စကားဟု ညွှန်းဆိုခြင်း ဖြစ်ပြီး လက်တို စကားဆိုသည်မှာ အလုပ်သမား လူတန်းစားသုံး စကားဟု ညွှန်းဆိုခြင်း ဖြစ်သည်။

ကိုးကား
  1. တရုတ်လူမှုသိပ္ပံအကယ်ဒမီ (၂၀၁၂), p. 3.
  2. china-language.gov.cn (တရုတ်)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.