တောထွက်ဖို့ကောင်း
တောထွက်ဖို့ကောင်း ကဗျာကို မောင်းထောင်းဦးကျော်လှ ရေးသားခဲ့သည်။ သံချို ကဗျာအမျိုးအစားဖြစ်သည်။
အကြောင်းအရာ
အားတော်ဆယ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်ပင် ပရိနိဗ္ဗာန် စံဝင်တော်မူရသေးသဖြင့် အသက်တစ်ရာအတွင်း သေကြေရမည့် ယခုကာလ မိန်းမယောက်ျားများသည် ကာမဂုဏ်ကို မစုံမက်ပဲ မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကို မြန်မြန်တက်ရအောင် အလောင်းတော် ပေါရဇနက်တို့လို တောထွက်ဖို့ကောင်းကြောင်းကို ဖွဲ့ဆိုထားသည့် ကဗျာ ဖြစ်သည်။
တောထွက်ဖို့ကောင်း
အသွယ်သွယ် အထယ်ကြီးပါဘိ၊ ဆယ်စီးဆင်အလာပြခဲ့၊ ကာလဂင်္ဂေယျောငဲ့ပြင်၊ ပြေချောပဏ္ဍရာနှင့်၊ မျိုးတမ္ဗမိင်္ဂလရယ်လို့၊ ဂန္ဓပါကျမ်းလာပြခဲ့၊ ဆန်းပါလှမင်္ဂလာ။
ဟေမဥပေါ်မှန်သမ၌၊ ပြောင်ဆဒ္ဒန် မျိုးဆယ်ပါးပေပ၊ ယောက်ျားဗိုလ်ဘဆယ်နှင့်၊ ဆင်သူငယ်ကာဠာဝကတို့မှာ၊ အလားမူ အားတူလို့မျှပေလိမ့်၊ ထားမူလလက်ဦးစွာ။
ဆယ်စီးဆင်ကာဠာနှင့်၊ ဂင်္ဂေယျာ တူရှာမြဲပေပ၊ ဆယ်ကကာဆဒ္ဒန်ထိသွားလေဖျာ့၊ ဘုရားစိန္တေရှင်မတော့၊ ဆဒ္ဒန်ဆင်ဆယ်ပြန်နှင့် မျှပေသမို့၊ ကာလဆင်ကောင်ရေနှင့်တွက်ခဲ့လျှင်၊ ထောင်ကုဋေအခေါင်ပရမေဖို့ထွက်ပါလိမ့်၊ စွမ်းထက်တဲ့ ဂုဏ်တေဇာ၊ ကြုံပေလာခြိမ့်ညောင်း၊ နောင်တသွယ် ထောင်ဆယ်ကုဋေချီမှ၊ မဟေသီ လူနှင့်မျှနိုင်သတဲ့၊ ဗလတော်သို့လိုကောင်းလျက်ကယ်နှင့်၊ နောက်နှောင်းပြေပါဝါမှ၊ ဒေသဇာကုဿိန်အကြွတွင်ဖြင့်၊ ဗလတော်မသန်မာ၍၊ ကန္တာမှာ နှစ်ဆယ့်ငါးကောင်တဲ့၊ နေနားကာ ကိုယ်တော်နွှဲခဲ့ရ၊ မလဲရုံတမယ်ကြံသပေါ့၊ သဲအသန် အားကုန်ခန်းပါလို့၊ ယိနွမ်းခါ ဇာရာအို၍၊ ရာမပိုတိုမဲ့သက်ကယ်ကြောင့်၊ ချောကညာတွေ၊ ဇောတဏှာ မမက်သာဘု၊ ဩဘာ ဆောညာလို့တက်ရအောင်၊ ဆောမကြာ ပေါလာဇနက်တို့လို၊ တောထွက်ဖို့ကောင်း။
ခက်ဆစ်
(၁) ကာဠာဝကဆင်၊ (၂) ဂင်္ဂေယျဆင်၊ (၃) ပဏ္ဍရဆင်၊ (၄) တမ္ဗဆင်၊ (၅) ပိင်္ဂလဆင်၊ (၆) ဂန္ဓဆင်၊ (၇) မင်္ဂလဆင်၊ (၈) ဟေမဆင်၊ (၉) ဥပေါသထဆင်၊ (၁၀) ဆဒ္ဒန္တဆင် = ဆင်ဆယ်မျိုးတို့သည် အစဉ်အလိုက် ၁၀ ဆစီ အားရှိကြ၏။ မြတ်စွာဘုရားသည် ဆဒ္ဒန်ဆင်ထက် ၁၀ ဆ အားရှိ၏။
၁။ ခေါင်ပရမေ = ဘုရား။
၂။ မဟေသီ = ဘုရား။
၃။ ကန္တာမှာ = ကန္တာရမည်သော ခက်ခဲသော ခရီးလမ်းမှာ။
၄။ ပေါလာဇနက် = ဘုရားလောင်း ပေါလဇနက္ကမင်းကြီး။
မှတ်ချက်
ဤကဗျာခေါင်းစဉ်သည် မောင်းထောင်းဦးကျော်လှ ကိုယ်တိုင် နာမည်ပေးခဲ့ခြင်း မဟုတ်ပါ။ သင့်တော်မည်ထင်သော နာမည်ကို ပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်။
ကိုးကား
- မောင်းထောင်းဦးကျော်လှ၏ သံချိုကဗျာပေါင်းချုပ်။ ယဉ်ကျေးမှုဝန်ကြီးဌာန၊ ယဉ်ကျေးမှုဗိမာန်ဌာန။ နိုဝင်ဘာ ၁၉၈၃။