ဒဂုံမြို့နယ်

ဒဂုံဆိုသည်မှာ ရွှေတိဂုံစေတီတော်အနီးရှိ မွန်ငါးဖမ်းရွာလေးဖြစ်ပြီး မွန်ဘာသာဖြင့် လဂုင်ဟု အမည်တွင်ခဲ့သည်။ သမိုင်းကြောင်းအရ ဤရွာလေးသည် ရန်ကုန်မြစ်တလျှောက်တွင် တည်ရှိသော စီးပွားရေးအရ အချက်အခြာကျသော သန်လျင်မြို့၏ အစွန်အဖျားတွင်သာ ရှိခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ဒဂုံရွာလေးသည် ရွှေတိဂုံစေတီတော်ကြောင့် ယဉ်ကျေးမှုအရ ထင်ရှားကျော်ကြားခဲ့သည်။ ၁၇၅၅ ခုနှစ်တွင် အလောင်းမင်းတရားသည် ဒဂုံရွာကို သိမ်းပိုက်၍ ရန်အပေါင်းကို ကုန်စင်သော အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် ရန်ကုန်ဟု သမုတ်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် အခြားသော အလုံ၊ ပန်းဘဲတန်း၊ ကျောက်တံတားနှင့် ဗိုလ်တထောင်နယ်မြေများနှင့် ပေါင်း၍ မြို့ကြီးအဖြစ် တည်ထောင်ခဲ့သည်။

အင်္ဂလိပ်ကိုလိုနီလက်ထက်တွင် ဒဂုံမှာ မြို့လယ်ခေါင်နှင့် အနီးတဝိုက်တွင် ကျူးကျော်ရပ်ကွက်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသော်လည်း ဖွံ့ဖြိုးအတိုးတက်ဆုံးနယ်မြေဖြစ်ခဲ့သည်။ ၁၉၅၀နှစ်ပိုင်းတွင် ဗမာအစိုးရမှ မြို့နယ်တောင်ပိုင်းရှိ ကျူးကျော်ရပ်ကွက်များကို ရှင်းလင်းပြီး ဝါရင့်အစိုးရဝန်ထမ်းများအတွက် မင်းမနိုင်အိမ်ရာစီမံကိန်းကို တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ ၁၉၈၀နှစ်ပိုင်းတွင် ထင်ရှားကျော်ကြားသော စေတီနောက်တစ်ဆူဖြစ်သော မဟာဝိဇယစေတီတော်ကို ဗိုလ်ချုပ်နေဝင်းမှ တည်ထားခဲ့သည်။

ဒဂုံမြို့နယ်သည် ရန်ကုန်အနောက်ပိုင်းခရိုင်တွင် ပါဝင်ပြီး ရန်ကုန်မြို့၏ မြောက်လတ္တီတွဒ် (၁၆ ဒီဂရီ ၄၆ မိနစ် ၅၁ စက္ကန့်) နှင့် အရှေ့လောင်ဂျီတွဒ် (၉၇ ဒီဂရီ ၈ မိနစ် ၅၉ စက္ကန့်) အကြားတွင် တည်ရှိသည်။ ဒဂုံမြို့နယ်၏ အရှေ့ဘက်တွင် မင်္ဂလာတောင်ညွန့်မြို့နယ်၊ တောင်ဘက်တွင် ပန်းဘဲတန်း၊ လသာ၊ လမ်းမတော်မြို့နယ်နှင့် ထိစပ်လျက် ရှိသည်။ အနောက်ဘက်တွင် အလုံမြို့နယ်နှင့် ထိစပ်လျက် ရှိပြီး မြောက်ဘက်တွင် ဗဟန်းနှင့် စမ်းချောင်းမြို့နယ်တို့နှင့် နယ်နိမိတ် ထိစပ်လျက် ရှိသည်။[1]

အရှေ့မှ အနောက်သို့ (၀.၉၆) မိုင်နှင့် တောင်မှ မြောက်သို့ (၀.၉၉) မိုင် ရှည်လျားသည်။ ဒဂုံမြို့နယ်၏ အကျယ်အဝန်းမှာ ၁.၉၅၉ စတုရန်းမိုင် (၁,၂၅၄ ဧက) ဖြစ်သည်။[1]

ဒဂုံမြို့နယ်ရှိ အောက်ဖော်ပြပါအဆောက်အဦးများကို ရန်ကုန်မြို့ရှိ ရှေးဟောင်းအမွေအနှစ်အဖြစ် ထိန်းသိမ်းထားသည်။

• Yangon City Website Archived 2 October 2011 at the Wayback Machine.