ဘာဂါဟတ် ဗလီမြို့တော်

ဘာဂါဟတ် ဗလီမြို့တော် သည် ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံ ဘာဂါဟတ်ခရိုင်တွင် တည်ရှိသော ယူနက်စကို ကမ္ဘာ့အမွေအနှစ်နေရာ တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထိုနေရာတွင် ၁၅ ရာစုအတွင်း ဘင်္ဂလား စူလတန် ဘုရင်တို့မှ တည်ဆောက်ခဲ့သော ဗလီအချို့ပါဝင်ပြီး အမိုးခုံး ခြောက်ဆယ် ဗလီ မှာ အကြီးဆုံး ဖြစ်သည်။ အခြားသော ဗလီများတွင် ဆင်းအဲယား ဗလီ၊ အမိုးခုံး ကိုးခု ဗလီ၊ ခန်ဂျာဟန်၏ ဂူသင်္ချိုင်း၊ ဘီဘီ ဘက်ဂ်နီ ဗလီ နှင့် ရွန်ဗီဂျွိုင်းပူရ် ဗလီတို့ ပါဝင်သည်။ ထိုဗလီများမှာ စူလတန်ဘုရင် ဘင်္ဂလား၏ မာမွတ်ရှား မှ ဆန်ဒါဗန်တွင် နန်းရင်းဝန်အဖြစ် ခန့်အပ်သော တာ့ခ် စစ်ဖက်အရာရှိ အူလူး ခန် ဂျာဟန် နန်းရင်းဝန် ဖြစ်နေစဉ် အချိန်က တည်ဆောက်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ဘာဂါဟတ် သမိုင်းဝင် ဗလီမြို့တော်*
UNESCO ကမ္ဘာ့အမွေအနှစ်နေရာများ
အပေါ်ဆုံးမှစ၍ လက်ယာရစ်။ အမိုးခုံး ခြောက်ဆယ် ဗလီ၊ အမိုးခုံး ကိုးခု ဗလီ၊ ချူနာ ခိုလာ ဗလီ၊ ရွန်ဗီဂျွိုင်းပူရ် ဗလီ၊ ဘီဘီ ဘက်ဂ်နီ ဗလီ နှင့် ဆင်းအဲယား ဗလီ
တည်ရှိသည့် နိုင်ငံ  ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်
အမျိုးအစား ယဉ်ကျေးမှု
ရွေးချယ်သည့်စံနှုန်း iv
ကိုးကား ၃၂၁
ဒေသ** အာရှနှင့် ပစိဖိတ်
သတ်မှတ်ခြင်း မှတ်တမ်း
စတင်သတ်မှတ်ခြင်း ၁၉၈၅  (နဝမအကြိမ်)
* ယူနက်စကိုကမ္ဘာ့အမွေခံစာရင်းတွင် ရေးထိုးထားသောအမည်
** ယူနက်စကိုမှ ခွဲခြားသတ်မှတ်ထားသောဒေသ

ထိုနေရာသည် ဘင်္ဂလားစူလတန်ပြည်၏ ဒင်္ဂါးသွန်းရာ နေရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဘာဂါဟတ်သည် ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ရှိ စူလတန်ခန်တွင် တည်ဆောက်ခဲ့သော ဗလီများ အသိပ်သည်းဆုံး စုဝေးတည်ရှိရာ နေရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဖော်ဘီ မဂ္ဂဇင်းမှ ကမ္ဘာပေါ်ရှိ ပျောက်ဆုံးနေသာ မြို့တော် ၁၅ ခုတွင် တစ်ခု အဖြစ် ထည့်သွင်းဖော်ပြထားသော သမိုင်းဝင်မြို့မှာ အင်ဒို-အစ္စလာမ်ဗိသုကာပညာကို အသုံးပြု၍ ဘင်္ဂလား စူလတန်ပြည် စတိုင်လ် တည်ဆောက်ထားသော အဆောက်အဦး ၅၀ ကျော် ရှိသည်။ ဘာဂါဟတ်ရှိ ဗလီများသည် ဘင်္ဂလားစူလတန်ပြည်ရှိ တည်ဆောက်ပုံများတွင် ခန်းဂျာဟန် စတိုင်လ်မူကွဲကို ဖော်ပြနေကြသည်။ ၎င်းတို့အား ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာ ဖုံးလွှမ်း၍ မပီမပြင် ဖြစ်နေစေသော ခြုံနွယ်ပိတ်ပေါင်းများကို ရှင်းထုတ်ရာမှ ပြန်လည် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုနေရာအား ယူနက်စကို မှ ၁၉၈၃ တွင် သတ်မှတ်ချက် စံနှုန်း နံပါတ် (၄) အရ "လူတို့၏ သမိုင်းကြောင်းရှိ ထင်ရှားသော ခေတ်တစ်ခုကို ဖော်ပြနေသော ပြောင်မြောက်သော ဗိသုကာလက်ရာ အစုအဝေး" အဖြစ် အသိအမှတ် ပြုခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ [1] ၎င်းတို့ထဲတွင် အမိုးခုံး ၆၀ အမည်ရသော်လည်း တိုင်အလုံး ၆၀ နှင့် အမိုးခုံး ၇၇ ခုရှိသော ဗလီမှာ အထင်ရှားဆုံး ဖြစ်သည်။ [2][3][1][4][5][2][6] ထိုဗလီများတွင် ရွှံ့စေးအနုပညာလက်ရာများနှင့် အာရာဘတ်စ်ခေါ် ကနုတ်ပန်းထွင်း လက်ရာများသည် ထူးခြားသည်။

ကိုးကား
  1. Historic Mosque City of Bagerhat။ UNESCO။ 15 May 2011 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  2. Mikey Leung; Belinda Meggitt (1 November 2009)။ Bangladesh။ Bradt Travel Guides။ pp. 261–။ ISBN 978-1-84162-293-4။ 15 May 2011 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  3. "In Pictures: 15 Lost Cities of the World"၊ Forbes။ 14 May 2011 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  4. Evaluation Report: Historic Mosque City of Bagerhat (pdf)။ UNESCO။ 15 May 2011 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  5. Buildings and Recommendations။ Practical Survey of Individual Historic for Their Repair: a) Bagerhat and its environs 16–22။ UNESCO (1980)။ 15 May 2011 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  6. Historic Mosque City of Bagerhat။ Official plaque of the World Heritage Patrimone Mondal။ 15 May 2011 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.