မဟာသီဟနာဒသုတ်
အာဇီဝကဂိုဏ်းဝင် ကဿပရသေ့ကို အကြောင်းပြု၍ ဤသုတ် ဖြစ်ပေါ်လာရသည်။ ကဿပသည် ဘုရားမြတ်စွာထံ ချဉ်းကပ်ပြီး အကျင့်သီလများနှင့် စပ်လျဉ်း၍ ပြောဆိုဆွေးနွေးသည်။ အထူးသဖြင့် ဤသုတ်၌ အာဇီဝက ရသေ့တို့၏ အကျင့်များနှင့်ပတ်သက်သည့် အကြောင်းများကို တွေ့ရှိရသည်။ ကဿပသီဟနာဒသုတ် စုဆောင်းချိန်ဝယ် အိန္ဒိယပြည်၌ အတ္တကိလမထာနုယောဂ (ကိုယ့်ကိုယ်ကို ညှင်းပန်းနှိပ်စက်ကလူပြုသောအကျင့်)သည် အတော်အတန် ခေတ်စားလျက်ရှိနေပြီဟု အနောက်တိုင်း အမျိုးသမီးပညာရှိ မစ္စစ်ရီးဇ်ဒေဝစ် (လန်ဒန်ဒေဝီ) ကဆိုသည်။
ဤသုတ်တွင် အောက်ပါ တရားများကို ဟောတော်မူသည်။
- ဒသဗလ = အားတော်ဆယ်ပါး၊
- စတုဝေသာရဇ္ဇ = ရဲရင့်ခြင်းလေးပါး၊
- အဋ္ဌပရိသာ = ပရိသတ်ရှစ်ပါး၊
- စတုယောနိ = ယောနိလေးပါး၊
- ပဉ္စဂတိ = ဂတိငါးပါး၊
- အာဇီဝကတို့၏အကျင့်များ။[1]
အကိုးအကား
- ပါဠိစာပေသမိုင်း။ ဒေါ်အုန်း မဟာဝိဇ္ဇာ။ ဒုကြိမ်၊ ဇန်နဝါရီလ ၁၉၈၁။ သာသနာရေးဦးစီးဌာန။ ရန်ကုန်။
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.