မေဝင်းမောင်
မေဝင်းမောင်သည် ၁၉၇၃ တွင် ဒါရိုက်တာ ဦးချစ်စိန်(ရှူမဝ) ရိုက်ကူးသော လှချင်ရက်စက်စက်ယိုဇာတ်ကားဖြင့် အနုပညာလောကထဲ ဝင်ရောက်လာသည်။ ဇာတ်ကား ၆၀ ခန့် ရိုက်ကူးခဲ့ပြီး ၁၉၈ဝ ခုနှစ်တွင် ယမုံနာ ရုပ်ရှင် ထုတ်လုပ်ရေး၊ ဒါရိုက်တာ ကြီးမြင့် ရိုက်ကူးသည့် “ကြည်ပြာ” ရုပ်ရှင် ဇာတ်ကားဖြင့် အကောင်းဆုံး အမျိုးသမီး ဇာတ်ဆောင်ကို ရရှိခဲ့သည်။
| မေဝင်းမောင် | |
|---|---|
| မိခင်ကျောင်း | the Rangoon Arts and Science University (RASU) |
| အိမ်ထောင်ဖက်(များ) | သက်ဝင်း |
| သားသမီး | သိင်္ဂါမောင် သူရဝင်း၊ မေသန္ဒီနဝရတ်ဝင်း |
| ရရှိသည့်ဆုများ | မြန်မာ့ ရုပ်ရှင် ထူးချွန်ဆု (အမျိုးသမီးဇာတ်ဆောင် ၁၉၈၀) |
ခင်ပွန်းသည်မှာ ဦးသက်ဝင်းဖြစ်ပြီး၊ သား သိင်္ဂါမောင် သူရဝင်း နှင့် သမီး မေသန္ဒီနဝရတ်ဝင်း နှစ်ဦးထွန်းကားသည်။[1] လက်ရှိတွင် အမေရိကန်နိုင်ငံ လော့စ်အိန်ဂျယ်လိစ်မြို့ တွင် မိသားစုနှင့်အတူ နေထိုင်သည်။
ရိုက်ကူးခဲ့သောဇာတ်ကားများ
- ၁၉၇၃ - လှချင်ရက်စက်စက်ယို (ကျော်ဟိန်း)
- ၁၉၇၄ - စိမ် (သို့မဟုတ်) စိန် (ကျော်ဟိန်း)
- ၁၉၇၅ - သုံး သို့မဟုတ် လေး (မောင်သန်းဝင်း)၊ ရွှေလက်မြဲမြဲတွဲပါ့မယ် (ကျော်စွာဝင်း)
- ၁၉၇၆ − ဒီလိုဆို ချစ်ဘူးကွယ် (လင်းထင်)၊ ခေတ္တရာခရီးသည် (ကိုမြင့်)
- ၁၉၇၇ − ကျွန်းကလေးမှာ နှစ်ယောက်တည်း (ကျော်မောင်မောင်သွင်)၊ ရွှေတံခါးကြီးဖွင့်ပါဦး (လင်းထင်)၊ အပေါ်ထပ်နှင့်အောက်ထပ် (မောင်သန်းဝင်း)၊ မိန်းကလေးရှင်ရဲ့ဆန္ဒ
- ၁၉၇၈ − ပုလဲရောင်မမှိန် (ခင်မောင်ချင်း)၊ အတ္တမဆန်သောအတ္တ (ညွန့်ဝင်း. သုမောင်)
- ၁၉၇၉ − ယုန်ထောင်ကြောင်မိ (ညွန့်ဝင်း)၊ စုံနံ့သာမြိုင် (ညွန့်ဝင်း)၊ ကျွန်တော်မောင်စပ်စု (စပ်စု)၊ ဇမ္ဗူ ပေါ်လူကျော် (ခင်မောင်ချင်း)
- ၁၉၈၀ − စိမ့်မြိုင်က စောင်းသမား (တေဇာမင်း)၊ မျဉ်းပြိုင်ကြားရွှေမင်းသား (ခင်မောင်ချင်း)၊ ချိုကြီးချိုလေး (ညွန့်ဝင်း . လင်းထင်)၊ ဖေဖေ့သား (ကောလိပ်ဂျင်နေဝင်း)
- ၁၉၈၁ − သူရဲကောင်းလေးများ (ဇော်ဝမ်း)၊ ကံကောင်းလို့ခေါ်ပါ (ထွန်းထွန်းဝင်း)၊ မမေ့ဆယ်ကမ္ဘာ (ကျော်ဟိန်း)၊ လိုရာဆန္ဒပြည့်ပါစေ (အောင်အောင်)၊ ပုဝါနီနီ (ကျော်ဟိန်း . လင်းထင်)၊ ကြည်ပြာ (ထွန်းထွန်းဝင်း) ( * )
- ၁၉၈၂ − အချစ်သစ်ပင် (ကျော်ဟိန်း)၊ ချစ်ပါရဲ့လားမေးစမ်းချင် (ကျော်ဟိန်း)၊ ဝေလု (ဝင်းဦး . အေးမင်းဝင်း)၊ ရှံစားရဲ့ရှံစား (အောင်အောင်)၊ ကိုကိုလူလည်ကြီး (ကျော်ဟိန်း)၊ ဒေါက်တာဖေငယ် (ညွန့်ဝင်း)၊ အရွယ် (ဇော်ဝမ်း . သုမောင်)၊ ဇော်ဆွဲ (အောင်အောင်)၊ ရင်ငြိမ်းအေး (အောင်အောင်. သုမောင်)၊ နှစ်ယောက်တည်းနေချင်တယ် (ဝင်းဦး . အေးမင်းဝင်း)
- ၁၉၈၃− ချစ်တဲ့သူငယ်လေ (မောင်ရူပ)၊ သွေးသောက်ကျော်စွာ (အောင်အောင်)၊ မုန်းချင်သလောက်မုန်းလိုက်စမ်း (အောင်အောင်)၊ ဟေ့ ချစ်ချစ် (စိန်မြင့်)၊ အလယ်လူ (ဆိုးပေ. မောင်မဲ)၊ ချစ်အိမ်ထဲကမိသားစု (ညွန့်ဝင်း)၊ လူသစ်စိတ်သစ် (ထွန်းထွန်းဝင်း)
- ၁၉၈၄ − ဂျက်မ (ကျော်ဟိန်း)၊ ဆန္ဒရဲ့မျှော်လင့်ချက် (ကျော်ဟိန်း)၊ ဝိုင်းကြီးပတ်ပတ် ဒူဝေဝေ (တိုးညွန့်)၊ သဘင်သည်မဝင်ရ (ကောလိပ်ဂျင်နေဝင်း. စိန်မြင့်)
- ၁၉၈၅ − လူထဲကလူ (ကျော်ဟိန်း)၊ သစ္စာသည်သာ (စိုးသူ . ဇော်ဦး)၊ ရတနာကျွန်း (ကျော်သူ)
- ၁၉၈၆ − ပန်းကလေးများလို လန်းဆန်းပါစေ (ကျော်သူ)၊ သိန်း ၃၀ နှင့် လူစိမ်းတစ်သိုက် (ကျော်သူ)၊ ဒီမျက်နှာလေးကို ချစ်တာ (ပြေငြိမ်း)
- ၁၉၈၇ − သားတို့မေမေ (စိုးသူ)၊ လူနောက် (ဇာဂနာ)၊ နွေဦးရောက်ပြီကိုကို (ရန်အောင် . လွှမ်းမိုး)၊ မုန်းစကားမဆိုနဲ့မိမိမုန်း (ကျော်သူ)
- ၁၉၈၉ − အလွမ်းပြေပေါ့ကိုကိုရယ် (ပြေငြိမ်း)၊ ဒိုး (ကျော်သူ)
- ၁၉၉၀ − မလိမ်မိုးမလိမ္မာ (ပြေငြိမ်း)
ကိုးကား
- ပေါ်ပြူလာသတင်း(အတွဲ-၁၃/အမှတ်-၁၂)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.