ရတနာ့မာရ်အောင်စေတီ

ဤစေတီတော်ကို ခရစ်နှစ်(၁၆၅၂)ခုနှစ်တွင် မြောက်ဦးရွှေနန်းရှင် ဘုရင်စန္ဒသုဓမ္မက တည်ထားကိုးကွယ်ခဲ့လေသည်။ ရခိုင်လူမျိုးတို့သည် ရတနာသုံးပါးကို ယုံကြည်ခြင်းရှိရာ အမျိုးစဉ်ဆက်အောင်မြင်မှု ရှိခဲ့ကြသည်ကို သိရှိစေရန် အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် စေတီတော်ကို ရတနာ့မာရ်အောင်ဟု ခေါ်တွင်စေသည်။ စေတီတော်မြောက်ဘက်နားရှိ ဂူဖြူတွင် သီတင်းသုံးနေခဲ့သူ ဂူဖြူဆရာတော်သည် (၁၆၉၇)ခုနှစ်တွင် မာရုမ္ပိယအမည်ဖြင့် တစ်နှစ်နန်းစံခဲ့သည်။ အရှေ့ဘက်တွင် ကျောက်ဂူတစ်ခုနှင့် ဂူထဲတွင် ကျောင်းဆင်းတုတော်များရှိသည်။ ဂူ၏အရှေ့တွင် သိမ်တော်ဟောင်းတစ်ခုရှိသည်။ အဆိုပါကွင်းပြင်တွင် ရှေးအခါက လေးသည်တော်များ၏ ပညာယှဉ်ပြိုင်ပွဲကို ကျင်းပခဲ့သည်။ မြောက်ဦးခေတ်အခါက ပြာသိုလတွင် မြင်းခင်းသဘင်၊ ဆင်ခင်းသဘင်၊ လေးခင်းသဘင်တို့ကို ကျင်းပခဲ့ရာ ဤကွင်း၏ တောင်ဘက်တွင် ယခုခေတ် ပွဲကြည့်စင် သဘောမျိုး ကျောက်တုံး အဆင့်ဆင့်စီကာ ဆောက်လုပ်ခဲ့ရာ ယခုတိုင် အထင်အရှားတွေ့နိုင်ပေသည်။ ပွဲကြည့်စင်၏ တောင်ဘက်တွင် အိုင်ဝန်းကန်ကျုံးကို တွေ့ရသည်။ လူတို့၏လုပ်အားဖြင့် စနစ်တကျ ဆည်ဖို့ပြုလုပ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤကျုံးတော်မှရေကို ဘုရင်ဘိသိက် သွန်းလောင်းရာတွင် အသုံးပြုကြောင်း သိရှိရလေသည်။ ရတနာ့မာရ်အောင်စေတီတော်၏ တောင်ဘက်နားတွင် အိုင်ဝန်းကျုံးကို မျက်နှာမူလျက် ဇုန္ဓတ်တောင်ကုန်းရှိသည်။ ဤတောင်ကုန်းသည် ပေ၁၅၀ခန့် မြင့်ပြီး ဘုရင့်၏ အနီးကပ်လုံခြုံရေးကို ဆောင်ရွက်ရသည့် ဇုန္ဒတ်(စစ်သူကြီး)များ နေထိုင်ရာ တောင်ကုန်းဖြစ်၍ ဇုန္ဒတ်ကုန်းဟု ခေါ်သည်။

ရခိုင်မဟာရာဇဝင်ကြီး (ထွန်းရွှေခိုင် (မဟာဝိဇ္ဇာ))