ရာဝဏ

သူတော်စင် ဝိဇ္ဇာယာဝနှင့် အသုရာမင်းသမီး ကက္ကုသိတို့မှ မွေးသည်။ ကက္ကုသိအား ဖခင်က ကမ္ဘာပေါ်ရှိ အာဏာအရှိဆုံးသူကို ရွေးစေလိုသော်လည်း ကက္ကုသိက ကလေးတယောက်အဖေ ဝိဇ္ဇာယာဝကို ရွေးခဲ့သည်။

ရာဝဏ၏ မွေးချင်းညီအစ်ကိုတို့မှာ ဝိပ္ဗိသန၊ ကုမ္ဗကာန၊ အရိယဝဏတို့ ဖြစ်သည်။ အငယ်ဆုံးညီမမှာ မိနဿျှိ မည်၏။

ငယ်စဉ်ကပင် သဘောထားပြင်းပြီး ကြိုးစားသော စာသင်သားဖြစ်သည်။ ဖခင်၏ သင်ကြားမှုအောက်တွင် ဝေဒ ၄ စောင်၊ ပဏ္ဍိတကျမ်း ၆ စောင်နှင့် သျှတအမျိုးမျိုးကို တတ်မြောက်သည်။

စောင်းတီးလည်း ကျွမ်းသည်။ အဘိုး သုမလိကလည်း အသုရာပြည်မှ ပညာတို့ကို သင်ပေးသည်။

စာပေလေ့လာပြီးနောက် ဗြဟ္မဏအား ပူဇော်သည့်အနေဖြင့် နှစ်အတော်ကြာ မီးကို လုပ်ကျွေးသည်။ ထိုကာလများတွင် ခေါင်းကိုဖြတ်ကာ မီးပူဇော်သည်များလည်း ရှိသည်။ သူ့ခေါင်းအား ဖြတ်သည့်အခါတိုင်း အသစ်ပြန်ပေါ်ကာ မီးကို ဆက်၍ လုပ်ကျွေးရသည်။သူ့ခေါင်းအား ၁၀ ကြိမ်ဖြတ်ကာ ပူဇော်အပြီး၌ ဗြဟ္မဏက သူ၏ ခြိုးခြံစောင့်စည်းမှုကို သဘောကျ၍ သဘောလိုရာဆုကို တောင်းစေသည်။

ရာဝဏက ထာဝရရှင်သန်ခွင့် တောင်းသည်။ ဗြဟ္မဏက ထိုအခွင့်ကို မပေးဘဲ ထိုအခွင့်ရနိုင်မည့် နတ်ဆေးရည်ကို ပေးသည်။ ချက်ကြိုးတွင်သွင်းက မသေသောအခွင့်ကို ရမည်ဖြစ်သည်။

ရာဝဏက မြွေနှင့် သားရိုင်းတို့မှ မယိုင်မလဲနိုင်ခြင်းကို တောင်းပြန်သည်။ ဗြဟ္မဏက ထိုဆုကို ပေးသည်။ အပိုဆောင်းအနေဖြင့် ယခင်ဖြတ်ခဲ့သော ခေါင်းများနှင့် အလွန်ကြီးသော အား၊ အတုမဲ့လက်နက်တို့အကြောင်းနှင့် ဝိဇ္ဇာပညာရပ်တို့ကို သိနိုင်သော ဉာဏ်ကို ပေးသည်။ ထိုမှစ၍ ရာဝဏကား ဒဿဂီရိဟု ထင်ရှားလာသည်။

ဒဿဂီရိဟူ၍ ဖြစ်လာပြီးနောက် အဘိုး သုမလိ (ကက္ကုသိ၏ ဖခင်၊ အသုရာပြည့်ရှင်) ထံမှ စစ်တပ်တောင်းကာ လက္ခပြည်ကို သိမ်းမည်ပြုသည်။ လက္ခပြည်မှာ သီဝထံမှ ဆုအဖြစ်ရထားသော ရာဝဏ၏ အဖေတူအမေကွဲညီအစ်ကို ကုဝေရ အုပ်ချုပ်သည်။ ဖခင်က ရာဝဏနှင့် မပြိုင်ဖက်ရန် ဆိုသဖြင့် ကုဝေရက လက္ခပြည်ကို လက်လွှတ်လိုက်သည်။

ရာဝဏ အုပ်ချုပ်စဉ်တွင် လက္ခပြည်မှာ အလွန်စည်ပြောပြီး ဆင်းရဲငတ်မွတ်သူ မရှိခဲ့ပေ။

ရာဝဏကို မိန်းမလေ့သူအဖြစ် လူသိများသော်လည်း သူ၏ တဦးတည်းသော မိဖုရားမှာ မာယာသူရနှင့် နတ်ပျိုတော် ဟီမ တို့သမီး မန္ဓုဒါရီ ဖြစ်သည်။ မန္ဓုဒါရီ၏ ဉာဏ်ပညာ ပြည့်စုံမှုနှင့် ပျိုမြစ်နုရွယ်ခြင်းက ကျော်ကြားသော်လည်း သီတာကိုမူ မယှဉ်နိုင်ခဲ့။

မန္ဓုဒါရီအပြင် ဓညမာလိနိနှင့် အခြားဇနီးတယောက်လည်း ရှိသေးသည်။ ထိုဇနီးသုံးယောက်မှ သား ၇ ယောက် ရသည်။​​ အလေ့သားသမီးများစွာရှိသည်