ရိုးရာတရုတ်

ရိုးရာတရုတ်စာလုံး (ရိုးရာတရုတ်: 正體字/繁體字; ရိုးရှင်းတရုတ်: 正体字/繁体字, ဖျင်းယင်း: Zhèngtǐzì/Fántǐzì)[1] are traditional Chinese , Pinyin : Zhèngtǐzì/Fántǐzì [2]သည် တရုတ်စာလုံးဟောင်းများဖြစ်ပြီး အသစ်ဖန်တီးထားသည့်စာသစ်တွင်ထိုစာလုံးများမပါဝင်တော့ပေ။ တရုတ်ပြည်မကြီးတွင် ၁၉၄၆ခုနှစ်စ၍ အသုံးမပြုကြတော့ပေ။။

See, for instance, https://www.irs.gov/irm/part22/irm_22-031-001.html (Internal Revenue Manual 22.31.1.6.3 – "The standard language for translation is Traditional Chinese."
See, for instance, https://www.irs.gov/irm/part22/irm_22-031-001.html (Internal Revenue Manual 22.31.1.6.3 – "The standard language for translation is Traditional Chinese."

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[:02-1] See, for instance, https://www.irs.gov/irm/part22/irm_22-031-001.html (Internal Revenue Manual 22.31.1.6.3 – "The standard language for translation is Traditional Chinese."

[:0-2] See, for instance, https://www.irs.gov/irm/part22/irm_22-031-001.html (Internal Revenue Manual 22.31.1.6.3 – "The standard language for translation is Traditional Chinese."