ဝိနည်းမဟာဝါ

မဟာဝါ (သို့) ဝိနည်းမဟာဝါ (ပါဠိ: မဟာဝဂ္ဂ) သည် ဝိနည်းကျမ်းများအနက် တတိယမြောက်ကျမ်းစာဖြစ်သည်။[1] ၎င်း၏ရှေ့ကျမ်းနှစ်ခုတွင် မပါဝင်သေးသော သံဃာများနှင့် သက်ဆိုင်သည့် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများကို ဖော်ပြထား၏ ။ ဤ မဟာဝဂ် (သို့) မဟာဝဂ္ဂ ပါဠိတော်ကို ခန္ဓကပါဠိတော်အပိုင်းများဖြင့် တည်ဆောက်ထား၍[2] ခန္ဓကပါဠိတော်များတွင်

  1. မဟာခန္ဓက
  2. ဥပေါသထခန္ဓက
  3. ဝဿူပနာယိကက္ခန္ဓက
  4. ပဝါရဏာက္ခန္ဓက
  5. ဓမ္မက္ခန္ဓက
  6. ဘေသဇ္ဇက္ခန္ဓက
  7. ကထိနက္ခန္ဓက
  8. စီဝရက္ခန္ဓက
  9. စမ္ပေယျက္ခန္ဓက
  10. ကောသမ္ဗကက္ခန္ဓက စသည့်အပိုင်းကြီး (၁၀) ပိုင်းဖြင့် တည်ဆောက်ထားသည်။

မဟာခန္ဓကကို ဗုဒ္ဓဖြစ်တော်မူခြင်းဟူသော အခန်းဖြင့် စတင်ထား၍ ဆိတ်ကျောင်းညောင်ပင်တွင် စံတော်မူခြင်း၊ ဗြဟ္မာတောင်းပန်းခြင်းစသည့် အကြောင်းအရာများပါရှိသကဲ့သို့ ဓမ္မစကြာသုတ်၊ အနတ္တလက္ခဏသုတ် များလည်းပါဝင်သည်။

ဥပေါသထခန္ဓကတွင် သံဃာများစည်းဝေးခြင်း၊ ပါတိမောက်၊ ဥပုတ်၊ သိမ်၊ ဝိနည်း မေးခြင်း၊ ဖြေခြင်း၊ စောဒနာ စသည့် အကြောင်းအရာများပါရှိသည်။[2][3]

ကိုးကား

  1. ဆဋ္ဌသံဂါယနာတင် ဝန်ဆောင်သံဃအဖွဲ့, ed. (၁၉၆၅)။ ပါဠိတော်မြန်မာကျမ်းများ၏ ကျမ်းဦးမှတ်ဖွယ်များ။ ရန်ကုန်မြို့: မြန်မာနိုင်ငံ ဗုဒ္ဓသာသနာ့အဖွဲ့။
  2. Ko Lay (1991)။ Myanmar Pitaka Association (ed.)။ Guide to Tipitaka (အင်္ဂလိပ်ဘာသာစကားဖြင့်)။ Kuala Lumpur, Malaysia: Sin Jayanti Buddhist Temple။
  3. မဟာဝဂ်ပါဠိတော် (မြန်မာပြန်)။ ရန်ကုန်မြို့: သာသနာရေးဦးစီးဌာန။ ၁၉၇၅။
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.