အဂ္ဂညသုတ်
ခတ္တိယ၊ ဗြာဟ္မဏ၊ ဝေဿ၊ သုဒ္ဒဟူသော အမျိုးလေးပါးတွင် ဗြာဟ္မဏတို့က သူတို့သာလျှင် အမြတ်ဆုံးဟု ယုံကြည်ကြလေသည်။ ဘုရားမြတ်စွာက လူမျိုးရေးတွင် မွန်မြတ်သော အမူအကျင့်သာလျှင် အမြတ်ဆုံးဖြစ်ကြောင်း ရှင်းလင်းဖော်ပြရုံမျှမက မှန်ကန်ခြင်း၊ တရားမျှတခြင်းသည်သာလျှင် အမြတ်ဆုံး အမျိုးစဉ်၊ အနွယ်စဉ်ဖြစ်ကြောင်း ဤအဂ္ဂညသုတ်တွင် ထင်ရှားစေသည်။[1]
ကိုးကား
- ပါဠိစာပေသမိုင်း။ ဒေါ်အုန်း မဟာဝိဇ္ဇာ။ ဒုကြိမ်၊ ဇန်နဝါရီလ ၁၉၈၁။ သာသနာရေးဦးစီးဌာန။ ရန်ကုန်။
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.