ကျော်ဝင်းမောင် (ဝမ်းအိုဝမ်း)

ဝမ်းအိုဝမ်း ကျော်ဝင်းမောင်ကို အဖ ဦးဟာနစ်၊ အမိ ဒေါ်စိန်ညွန့်တို့မှ ကချင်ပြည်နယ် ဗန်းမော်မြို့ တွင် (၁၂၈၁)ခု တပို့တွဲလပြည့်ကျော်(၁၃)ရက်၊ (၁၆၊ ဖေဖော်ဝါရီ ၊ ၁၉၂၀)တွင် မွေးဖွားသည်။ ၃ လသားအရွယ်တွင် ဖခင် ကွယ်လွန်သည်။ (၃)နှစ် သားအရွယ်တွင် မိခင်ကွယ်လွန်သည်။ မောင်နှမ (၂) ယောက်ကျန်ရစ်သည်။ ဦးလေးလုပ်သူ ဦးအီဘရာဟင်က ကောက်ယူ မွေးစားခဲ့သည်။ အစ်မလုပ်သူသည် (၁၁)နှစ်အရွယ်တွင် ကွယ်လွန်သွားပြန်သည်။ ဗန်းမော်မြို့၊မိုးကုတ်၊ ကသာမြို့များတွင် ပညာသင်ကြားခဲ့သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ဖြစ်လာရာ ကျောင်းများပိတ်လိုက်သဖြင့် (၁၀)တန်းအထိသာ ပညာသင်ယူခဲ့ရသည်။ (၁၉၄၃)ခု ဩဂုတ်လ (၁၀)ရက်နေ့တွင် ဗမာ့ကာကွယ်ရေးတပ်မတော် (ဘီဒီအေ) သို့ဝင်ခဲ့သည်။ ရေနံချောင်း လေယာဉ်ပစ် အမြောက်ကြီး တပ်တွင် တာဝန်ထမ်းခဲ့သည်။ ဂျပန်ခေတ် မင်္ဂလာဒုံစစ်တက္ကသိုလ် ဗိုလ်သင်တန်း တတိယအပတ်ကို တက်ခဲ့သည်။ ကျောင်းဆင်းခါနီးတွင် ဗိုလ်ချူပ်အောင်ဆန်း၏ လျှို့ဝှက်တာဝန်ပေးချက်အရ မဟာမိတ်တပ်များနှင့် သွားရောက် ဆက်သွယ်ခဲ့သည်။ ယင်းတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် စစ်ကိုင်းမြို့နယ်၊မင်းကွန်းရွာတွင် ဂျပန်၏ ဖမ်းဆီးခြင်းကို ခံရသည်။ အသတ်ခံရမည့်ဆဲဆဲတွင် ဂျပန်တော်လှန်ရေး ရဲဘော်များ၏ အကူအညီနှင့် အချူပ်မှဖောက်၍ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်ခဲ့သည်။ စစ်ကြီးပြီးသောအခါ ဖဆပလ၊ ဗမာမွတ်စလင်မ် ကွန်ဂရက်(ဗမက) ၊ ကွန်မြူနစ်ပါတီတို့တွင် တာဝန်ယူခဲ့သည်။ (၁၉၄၆) ခု ကွန်မြူနစ်ပါတီ နှစ်ခြမ်းကွဲသောအခါ အလံနီဖြစ်လာသည်။ (၁၉၄၈)ခုနှစ်တွင် အလံနီအဖြစ်တောခိုခဲ့သည်။ (၁၉၅၄-၅၅) ခုနှစ်တွင် အလံနီတွင် အယူအဆတိုက်ပွဲဖြစ်ရာ ပါတီမှ အထုတ်ခံရသည်။ အထုတ်ခံရသည့် ရဲဘော်များစုပေါင်း၍ အလုပ်သမားညီညွတ်ရေး ပါတီကို တည်ထောင်ခဲ့သည်။ နိုင်ငံရေးလုပ်ရာတွင် (၁၉၄၆)ခုနှစ် ကသာခရိုင် လူထုတိုက်ပွဲတွင် အသေခံဗိုလ်အဖြစ် ခေါင်းဆောင်ခဲ့ရာတွင် အဖမ်းခံရပြီး ထောင်ထဲတွင် ရှစ်လ ခန့်နေခဲ့ရသည်။ (၁၉၆၂) ခုနှစ်တွင် ငြိမ်းချမ်းရေးကိစ္စလာရင်း အဖမ်းခံရပြီး မန္တလေး၊ ရန်ကုန်တွင် အချုပ်ခံခဲ့ရသည်။ (၁၉၆၂)ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာတွင် ဥပဒေတွင်း ဝင်ခဲ့သည်။ ဥပဒေအတွင်းရောက်လာပြီး အမျိုးမျိုးသော အလုပ်များလုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။ မကြာမီ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ စွန့်လွှတ်က သမိုင်းပေးတာများရှိသည့်အတွက် ကလောင်ကိုင်ခဲ့သည်။ “ဝမ်းအိုဝမ်းနှင့် ဗမာ့မြေအောက်တော်လှန်ရေး" အမည်ရှိ စာအုပ်ပြုစုရင်း စာပေနယ်ထဲသို့ ဝင်ခဲ့သည်။ ရုပ်ရှင်၊ဝတ္ထု၊ ဇာတ်ညွှန်း၊ ဆောင်းပါးများနှင့် သုတေသနစာအုပ်များ ရေးသားခဲ့သည်။ မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေးတိုက်ပွဲအဆင့်ဆင့်တွင် ပါဝင်လှုပ်ရှားခဲ့မှုကြောင့် ၁၉၇၂၊မတ်လ၊၂၇ရက်နေ့တွင် လွတ်လပ်ရေး မော်ကွန်းဝင် ဒုတိယအဆင့်နှင့် (၁၉၈၀)ခု မေလ(၂၈)ရက်တွင် နိုင်ငံဂုဏ်ရည် ဒုတိယအဆင့်တို့ကို နိုင်ငံတော်သမ္မတ မှ ချီးမြှင့်ခဲ့သည်။ ကန်တော့ခံ သက်ကြီးစာဆိုပညာရှင် အဖြစ်နှင့် ယနေ့တိုင် သမိုင်းဝင်စာပေများကို အဓိက ရေးသားပြုစုလျက်ရှိနေပါသည်။