ကြည်ကြည်ဌေး

ကြည်ကြည်ဌေးကို ၁၉၂၄ မတ်လ ၁၉ ရက်နေ့တွင် အဖ ဦးဖိုးရင်(ဦးဆိုးရင်) အမိ ဒေါ်အုံးကြွေတို့မှ မွေးဖွားခဲ့သည်။ ဇာတိမှာ ပဲခူးတိုင်း သာယာဝတီခရိုင် ကျွဲသတ်ကျေးရွာ (တချို့မှာ လက်ပတန်းဟုဆို) ဖြစ်သည်။ ငယ်နာမည်မှာ မသိန်းကြင်(ကျင်)ဖြစ်၏။ မွေးချင် ၅ ယောက်အနက် အငယ်ဆုံးဖြစ်သည်။

အသက် ၅နှစ် ၆နှစ်အရွယ်မှ စတင်၍ ဇာတ်သဘင်လောကသို့ ဝင်ရောက်ပြီး ဒေါ်လေးဖြစ်သူ၏ ဇာတ်ထဲတွင် "အောင်မြကြင်(ကျင်)" အမည်ဖြင့် အစ်မများနှင့်အတူ အပျိုတော် ၁၂ ခန်း စသည်တို့ကို ဝင်ရောက်ကပြခဲ့သည်။ လက်ရှိကနေသောဇာတ် ဖျက်သိမ်းလိုက်သောအခါ နယားပျံဆရာခ ဇာတ်သို့ရောက်ရှိခဲ့၍ ယင်းဇာတ်ထဲတွင် မင်းသားကြီးရွှေနှင့် တွဲဖက်၍ အောက်ချင်းဖို၊ အောက်ချင်းမ ပြဇာတ်ကို ကပြခဲ့သည်။ ထိုမှစ၍ အောက်ချင်းမ ဆိုသည့် အမည်ဖြင့် ကျော်ကြားလာခဲ့သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီး ပြဇာတ်များ ပြန်လည်အသက်ဝင်ခဲ့ရာ မာလာရီဆိုသည့် နာမည်ဖြင့် ပြဇာတ်မင်းသမီးအဖြစ် ကပြခဲ့ပါသည်။

မသိန်းကျင်သည် ကာဌေးပြဇာတ်ရုံ၌ ခင်မေကျင်အမည် ဖြင့် ပြဇာတ်ဝင်ကပြန်သည်။ ထို့နောက် ကြည်ကြည်ဌေးဟု နာမည်ခံယူ၍ ကာဌေးရုံ ပြဇာတ်မင်းသမီး ရွေးပွဲတွင် ယှဉ်ပြိုင်ပြီး ဒုတိယရဆု ရှိခဲ့သဖြင့် ဒါရိုက်တာဦးသုခ၏ ချစ်ကုမ္ပဏီပြဇာတ်တွင် ခေါင်းဆောင် မင်းသမီးအဖြစ် ကပြသရုပ်ဆောင်ခွင့်ရရှိခဲ့သည်။

ကြည်ကြည်ဌေး ပြဇာတ်မင်းသမီးဖြစ်လာပုံမှာ ထိုစဉ်က အောက်ချင်းမ ခင်မေကျင်သည် ပြဇာတ်မင်းသမီး လာလျှောက်ရာ မန်နေဂျာ ဦးလျောင်စိန်က မရွေးချယ်ဘဲ နှစ်သိမ့် ပြောဆို လွှတ်လိုက်၏။ ဤသည်ကို ပွဲခွန်တော် အရာရှိပေါက်စ ကိုကျော်စိုး (နောင်တွင် ဒါရိုက်တာ ဘိတ်ကလာတဲ့ ငံပြာရည်)က မကျေမနပ် ဖြစ်ကာ ခင်မေကျင်နောက် လိုက်သွားပြီး နောက်တနေ့တွင် မော်လီအလှပြင်ဆိုင် (ယခု ဆူးလေဘုရားလမ်း မီးသတ်ရှေ့ နေရာ)၌ အလှပြင်စေပြီး ဦးလျောင်စိန်ထံ ပြန်ခေါ်သွားသည်။ အမည်ကိုလည်း မြင့်မြင်‌့ဌေးဟု ပေးလိုက်သည်။ ဦးလျောင်စိန်လည်း မျက်စိလည်သွားကာ အောက်ချင်းမ ခင်မေကျင်ကို ပဏာမ ရွေးချယ် လက်ခံလိုက်သည်။ လက်တွေ့ သရုပ်ဆောင် ရွေးသောနေ့တွင် 'ကြည်ကြည်ဌေး'ဟု အခမ်းအနားမှူးက ခေါ်လိုက်ရာ မြင့်‌မြင့်ဌေး အမည်ပြောင်းထားသော ခင်မေကျင်က သူ့ကို ခေါ်သည် ထင်ကာ စင်မြင့်ပေါ်သို့ တက်သွားသည်။ ဤတွင် အောက်ချင်းမ ခင်မေကျင်ကို မှည့်ခေါ်ထားသည့် မြင့်မြင့်ဌေး အမည်မှာ နောင် ပုဇွန်ထုပ်ကြီးမြင့်မြင့်ဌေး အမည်တွင်သူ ဖြစ်လာသည်။[1]

ကြည်ကြည်ဌေးအမည်ဖြင့် နာမည်ရလာခဲ့သောကြောင့် တခြားနာမည်ကြီး ပြဇာတ်များတွင် ပါဝင်ကပြခဲ့လေသည်။ ပြဇာတ်မင်းသမီးအဖြစ် သူမတူသည့် အောင်မြင်မှုများ ရယူနိုင်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် ၁၉၅၂တွင် ရုပ်ရှင်လောကသို့ ဝင်ရောက်ခဲ့ပြီး ပထမဆုံးဇာတ်ကားဖြစ်သည့် ချစ်သက်ဝေ ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကား၌ သရုပ်ဆောင်ခဲ့၏။ ချစ်သက်ဝေမှာ အေဝမ်းထုတ်လုပ်ရေးမှ ရိုက်ကူးပြီး ထိုဇာတ်ကားမှ ကြည်ကြည်ဌေးသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ပထမဆုံး ရုပ်ရှင်ထူးချွန်ဆု ရရှိခဲ့လေသည်။ ထိုစဉ်က အကယ်ဒမီဟု ခေါ်ဝေါ်ခြင်းမရှိသေးဘဲ အမျိုးသားသရုပ်ဆောင်အတွက် အမျိုးသားပညာသည်ဆု၊ အမျိုးသမီးသရုပ်ဆောင်အတွက် အမျိုးသမီး ပညာသည်ဆု ဆိုသည့် အမည်ဖြင့် ပေးအပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ၁၉၅၆တွင် ချစ်ခွင့်မပိုင် ဇာတ်ကားဖြင့် အမျိုးသမီး ပညာသည်ဆုကို လည်းကောင်း၊ ၁၉၇၀ မှာ နုနုငယ်ငယ် ဇာတ်ကားဖြင့် အမျိုးသမီး ဇာတ်ပို့ဆုကိုလည်းကောင်း၊ ၁၉၇၈ အတွက် လူဇော် ဇာတ်ကားဖြင့် အမျိုးသမီးဇာတ်ပို့ဆုကို ရရှိခဲ့၏။ နိုင်ငံတော်မှလည်း သူမ၏ ထူးချွန်ပြောင်မြောက်မှုအတွက် "ဝဏ္ဏကျော်ထင်ဘွဲ့"တံဆိပ်ကို ပေးအပ်ဂုဏ်ပြုခဲ့လေသည်။

တခြားထင်ရှားသော ဇာတ်ကားများမှာ

• ရတနာပုံ
• ပန်းပန်လျှက်ပါ
• မိန်းမဘဝ
• တစ်ပွင့်တည်း ပန်မယ်
• တောကနှင်းမူ
• စကားပြောသောအသဲနှလုံး
• ချစ်ပင်ချစ်မိုး
• သုယောနန္ဒီ
• ဩော်ဂီတလုလင်
• ဗိမ္မိသာရ

ကြည်ကြည်ဌေးသည် ရုပ်ရှင်ကားပေါင်း (၃ဝဝ) ကျော် ရိုက်ကူးခဲ့သည်ဟု သိရှိရသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ဒေါ်ကြည်ကြည်ဌေးသည် မြန်မာ့အသံနှင့်ရုပ်မြင်သံကြား၌ အကြံပေးပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ်လည်း ဆောင်ရွက်ခဲ့၏။

ငယ်ရွယ်စဉ်၌ပင် လေးမျက်နှာမြို့မှ မင်းသားကလေး အောင်ဝိဇ္ဇာနှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ သမီးတယောက် ထွန်းကားသည်။ ကြည်ကြည်ဌေးဘဝတွင် ဇာတ်ကန်ထရိုက်တာ ဦးအောင်သိန်းနှင့် ဒုတိယအိမ်ထောင်ပြုသည်။[1] မြန်မာ့ရုပ်ရှင်လောက၏ စံထားလောက်သော အကယ်ဒမီလေးထပ်ကွမ်း ဝဏ္ဏကျော်ထင် ဒေါ်ကြည်ကြည်ဌေးသည် သက္ကရာဇ် ၂၀၀၀ မတ်လ ၄ ရက် စနေနေ့၌ ကွယ်လွန်ရာ၊ ထိုအချိန်တွင် အသက်မှာ ၇၆ နှစ်ရှိပြီး၊ သား‌သမီး လေးဦး၊ မြေး ‌ခြောက်ယောက်၊ ‌မြစ်လေးယောက် ကျန်ခဲ့သည်။[1] [2] [3]