အမှောင်ခေတ်
အမှောင်ခေတ် (အင်္ဂလိပ်: Dark Ages) ဆိုသည်မှာ အနောက်ဥရောပ၌ ရောမအင်ပိုင်ယာ ပျက်သုဉ်းပြီးနောက် ယဉ်ကျေးမှုနှင့် စီးပွားရေးတို့ တိုးတက်မှုမရှိဘဲ ယိုယွင်းခဲ့သော ခေတ်ကာလကို ဆိုလိုသည်။ အလယ်ခေတ် အစောပိုင်း ၁၃ ရာစုမှ ၁၅ ရာစုကြား ကြာခဲ့ပြီး ၁၆၀၂ တွင် အမှောင်ခေတ်ဟူသော အသုံးအနှုန်းကို စသုံးသည်။ "အမှောင်ခေတ်" ဟူသော အယူအဆကို ၁၃၃၀ ပြည့်လွန်နှစ်များတွင် အီတလီအတွေးအခေါ်ပညာရှင် ပီးထရာ့ခ် ကစတင် အသုံးပြုခဲ့သည်။ သူသည် ဂန္ထဝင်ခေတ်ကို အလင်းခေတ်ဟုခေါ်ပြီး ရောမခေတ်နှောင်းပိုင်းရှိ ရာစုနှစ်များကို အမှောင်ခေတ် ဟုမှတ်ယူခဲ့သူ ဖြစ်သည်။[1][2]
ကိုးကား
- Mommsen, Theodore E. (1942). "Petrarch's Conception of the 'Dark Ages'". Speculum (journal) 17 (2): 227–228. Cambridge MA: Medieval Academy of America. doi: .
- Thompson၊ Bard (1996)။ Humanists and Reformers: A History of the Renaissance and Reformation။ Grand Rapids, MI: Erdmans။ p. 13။ ISBN 978-0-8028-6348-5။
Petrarch was the very first to speak of the Middle Ages as a 'dark age', one that separated him from the riches and pleasures of classical antiquity and that broke the connection between his own age and the civilization of the Greeks and the Romans.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.