ကံရာဇာငယ်

ကံရာဇာငယ်သည် မဇ္ဈိမဒေသ ကပိလဝတ်ပြည်မှ ပထမဦးစွာ မြန်မာနိုင်ငံတွင်းသို့ ရွှေ့ပြောင်းလာသော သကျသာကီဝင်မင်း၊အဘိရာဇာ၏ သားငယ်ဖြစ်သည်။ အဘိရာဇာမှာ သင်္ကဿရဋ္ဌ တကောင်းပြည်ကြီးကို စတင်တည်ထောင်သော မင်းဖြစ်သည်။ သားတော် ကံရာဇာငယ်သည် ခမည်းတော် အဘိရာဇာ နတ်ရွာစံသောအခါ နောင်တော် ကံရာဇာကြီးနှင့် ထီးမွေနန်းမွေလုကြရာ ရန်စစ်မထိုးဘဲ ကုသိုလ်စစ်ထိုးကြရာတွင် အရေးသာရသဖြင့် တကောင်းပြည်ကို ဆက်ခံ စိုးအုပ်ရသည်။ (မှတ်ချက်။ ။အချို့စာအုပ်များတွင် မင်းကြီး အဘိရာဇာက သားတော် နှစ်ပါးအနက် မည်သူသည် ထီးနန်းစည်းစိမ်နှင့် ထိုက်တန်လေသနည်းဟု စုံစမ်းလို၍ ညတွင်းချင်း စေတီတစ်ဆူစီ ပြီးအောင် တည်စေရာ သားတော်ငယ်က အလျှင်ပြီးသဖြင့် အိမ့်ရှေ့အရာ အပ်နှင်းတော်မူပြီး နောင်တွင် မင်းဖြစ်သည်ဟု သိရသည်။)[1] ထိုမင်း၏ သားတော်မှာ ဇမ္ဗူဒီပရာဇာ ဖြစ်သည်။ ကံရာဇာငယ်၏ သား၊ မြေး၊ အစဉ်အဆက်တို့သည် ၃၃ ဆက်တိုင် တကောင်းပြည်၌ပင် ဆက်လက် အုပ်စိုးကြ၍ နောက်ဆုံး ဘိန္နကရာဇမင်းလက်ထက် စိန့်ပြည်မှ တရုပ်တရက်တို့ နှောင့်ယှက်သဖြင့် ကံရာဇာငယ် စိုးစံခဲ့သော တကောင်းပြည်ကြီးပျက်စီးသည်။