မြင်ကွန်းမြို့ဟောင်း

မြင်ကွန်းမြို့သည် အနော်ရထာမင်းလက်ထက်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သော ကင်းမြို့ ၄၃ မြို့တွင် ပါဝင်သည်ဟု ဆိုသည်။[2] ကုန်းဘောင်ခေတ်နှောင်းပိုင်း ၁၈၁၉ ခုနှစ်မှ ၁၈၈၅ ခုနှစ်အထိ ထင်ရှားခဲ့သော မြို့တစ်မြို့ဖြစ်ပြီး မြို့ဝန်ရုံးစိုက်ခဲ့သည်။ မြင်ကွန်းမြို့တွင် ပုဂံခေတ် စောလူးမင်းသည် ယာယီမြို့နန်းတည်ဆောက်ကာ ကျုံး၊ မြို့ရိုးတို့နှင့် စံစားခဲ့သည်ဟုလည်း ဆိုသည်။[3]

အင်္ဂလိပ်-မြန်မာ ဒုတိယစစ်ပွဲအပြီး ၁၈၆၈ တွင် မြင်ကွန်းမြို့သည် ခြောက်မြို့ဝန် ဝန်စုပါမြို့နယ်ဖြစ်ပြီး မြင်ကွန်းမြို့ဝန်ကို မြင်ကွန်း၊ တောင်ခွင်၊ ပဌာနဂိုရ် သုံးမြို့ဝန်ဟု ခေါ်ခဲ့သည်။[2][3] ၁၉၀၈ ခုနှစ်တွင် မကွေးမြို့ဝန် မစ္စတာဝှီးလ်သည် မြင်ကွန်းမြို့ကို စနစ်တကျမြို့ကွက်ချ၍ ရပ်ကွက်ခြောက်ကွက်ဖြင့် မြို့ကွက်ပြန်လည် ဖော်ထုတ်ခဲ့သည်။[1]

မြင်ကွန်းမြို့သည် မကွေး-တောင်တွင်းကြီးလမ်းမှ လမ်းခွဲကာ ခုနှစ်မိုင်ခန့် သွားရသည်။ မကွေးမြို့မှ ကားလမ်းဖြင့် ၂၃ မိုင်အကွာ၊ ရေလမ်းဖြင့် ၁၀ မိုင်အကွာ တွင် တည်ရှိသည်။[1]

မြင်ကွန်းမြို့ဟောင်းတွင် ပုဂံခေတ်လက်ရာ စေတီပုထိုး၊ ဂူကျောင်း ကျောက်စာများ တည်ရှိသည်။ လက်ရှိတွင် စေတီပုထိုးဂူကျောင်းများ ၆၀ ခန့်ကျန်ရှိသည်။ ထင်ရှားသော စေတီနှင့် ကျောင်းများမှာ လေးဆူစံရာဘုရား၊ လေးမျက်နှာဘုရား၊ ရှင်အဇ္ဇဂေါဏဂူ၊ ကုလားကျောင်းဂူပျက်၊ ရဟန္တာသိမ်ဘုရား၊ မုန့်ပေါင်းသည် ညီအစ်မဘုရား၊ ရွှေနန်းပေါက်ဘုရား၊ ငါးမျက်နှာစေတီ၊ ကွမ်းထမ်းညီနောင်ဘုရား စသည်တို့ ဖြစ်သည်။[1]