လွမ်ပရာဘွမ်ဘုရင့်နိုင်ငံ

လွမ်ပရာဘွမ်ဘုရင့်နိုင်ငံ(Kingdom of Luang Phrabang) သည် ၁၇၀၇ခုနှစ်တွင် လန်ဆန်း (လင်းဇင်း) ဘုရင့်နိုင်ငံ ပြိုကွဲရာမှ ပေါ်ထွက်လာခဲ့သော ဘုရင့်နိုင်ငံငယ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းနိုင်ငံသည် အားငယ်သောကြောင့် သမိုင်းတစ်လျှောက်တွင် မြန်မာ နှင့် ထိုင်းတို့၏ လက်အောက်ခံ သစ္စာခံနယ်မြေ အကြိမ်ကြိမ် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ၁၈၈၇ခုနှစ်တွင် တရုတ်အလံနက်တပ် ၏ ဝင်ရောက်တိုက်ခိုက် ဖျက်ဆီးခြင်းခံရပြီးနောက်တွင် ပြင်သစ်အစောင့်အရှောက်ခံနိုင်ငံ အဖြစ် ခံယူခဲ့သည်။

Kingdom of Luang Phrabang
1707 – 1949
မြို့တော် လွမ်ပရာဘွမ်
ဘာသာစကား လာအိုဘာသာစကား
ကိုးကွယ်ယုံကြည်မှု ဗုဒ္ဓဘာသာ
အစိုးရစနစ် ဘုရင်စနစ်
သမိုင်း
 - Lan Xang divided1707
လာအိုနိုင်ငံ၏ သမိုင်း

This article is part of a series
လာအိုနိုင်ငံ အစောပိုင်းသမိုင်း
လင်းဇင်းပြည် (၁၃၅၃-၁၇၀၇)
လာအိုနိုင်ငံ၏ အမှောင်ခေတ်များ (၁၇၀၇-၁၈၉၃)
လွမ်ပရာဘွမ်၊ ဗီယင်ကျန်း၊ ချမ်ပါဆက်၊ Muang Phuan
French Laos (၁၈၉၃-၁၉၅၃)
Lao Issara (၁၉၄၅-၄၉)
လွတ်လပ်ပြီး လာအိုနိုင်ငံ (၁၉၅၄-၇၅)
Pathet Lao
North Vietnamese Invasion
Laotian Civil War (၁၉၅၃-၇၅)
Communist Laos (၁၉၇၅-လက်ရှိ)
Insurgency in Laos (၁၉၇၅ မှစ၍)
လာအိုနိုင်ငံ Portal

ဘုရင်များ
  • Kitsarat (1707–1713)
  • Ong Kham (1713–1723)
  • Thao Ang (Inthason) (1723–1749)
  • Intharavongsa (1749)
  • Inthaphom (1749)
  • Sotika-Kuomane (1749–1768) (Burmese vassal, 1765–1768)[1]
  • Surinyavong II (1768–1788) (Burmese vassal, 1768–1778)[2]
  • Siamese occupation (1791–1792)[2]
  • Anurutha (3 February 1792 - 179..) (1st reign)
  • Siamese occupation (179.. - 2 June 1794)
  • Anurutha (2 June 1794 - 31 December 1819) (2nd reign)
  • Manthaturath (31 December 1819 - 7 March 1837) (Regent for Anurutha from 1817 until 31 December 1819; lives as a monk in Bangkok from 1825 until 1826, leaving Luang Phra Bang to be administered by Thai officials)
  • Unkeo (1837–1838) (Regent)
  • Sukha-Söm (1838 - 23 September 1850)
  • Chantha-Kuman (23 September 1850 - 1 October 1868)
  • အွန်ခမ် (Oun Kham) (1 October 1868 - 15 December 1895) (Zakarine was regent for Oun Kham from April 1888 until 15 December 1895)
  • ဆီဆာဗန်ဗောင် (Sisavang Vong) (26 March 1904 - 27 August 1946)

၁၉၄၅ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၁၂ရက်နေ့မှစ၍ ဆီဆာဗန်ဗောင်သည် လာအိုဘုရင်အဖြစ် တရားဝင် ဘိသိက်ခံခဲ့သည်။

ကိုးကား
  1. Thant Myint-U (2006)။ The River of Lost Footsteps--Histories of Burma။ Farrar, Straus and Giroux။ pp. 98–99။ ISBN 978-0-374-16342-6, 0-374-16342-1 |isbn= တန်ဖိုး invalid character စစ်ဆေးရန် (အကူအညီ)။
  2. Tarling၊ Nicholas။ The Cambridge history of South East Asia: From c. 1500 to c. 1800။ 1။ Cambridge University Press။ p. 238။ ISBN 0521663709, 9780521663700 |isbn= တန်ဖိုး invalid character စစ်ဆေးရန် (အကူအညီ)။
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.