ဝိတိုရိယ ပြည်နယ်

ဝိတိုရိယပြည်နယ်သည် ဩစတြေးလီး ယားတိုက် ဓနသဟာယ ပြည်ထောင်စုတွင် ပါဝင်၍ တက်စမေးနီးယား ကျွန်းမှလွဲလျှင် အငယ်ဆုံးပြည်နယ်ဖြစ်သည်။ ထိုပြည်နယ်သည် ဩစတြေး လီးယားတိုက် အရှေ့တောင်ဘက်စွန်းတွင် တည်ရှိ၍ ၈၇ယ၈၈၄ စတုရန်းမိုင် ကျယ်ဝန်းသည်။

Victoria
Flag Coat of arms
Slogan or nickname	The Garden State
Motto(s)	Peace and Prosperity
Other Australian states and territories
Coordinates	37°S 144°E / -37; 144
Capital city	မဲလဗုန်းမြို့
Demonym	Victorian
Government	Constitutional monarchy
• Governor	Linda Dessau
• Premier	Daniel Andrews (ALP)
Australian state
• Colony established	၁၈၅၁
• Responsible    government	၁၈၅၆
• Federation	၁၉၀၁
• Australia Act	3 March 1986
Area
• Total	၂၃၇၆၃၉ km² (6th) ဖော်ပြချက် အမှား - နားမလည်သော ပုဒ်ဖြတ် စာလုံး "၂"။ sq mi
• Land	၂၂၇၄၂၀ km² ၈၇၈၀၇ sq mi
• Water	၁၀၂၁၃ km² (၄.၃%) ဖော်ပြချက် အမှား - နားမလည်သော ပုဒ်ဖြတ် စာလုံး "၁"။ sq mi
Population (September 2014)[1]
• Population	၅၈၆၆၃၀၀ (2nd)
• Density	၂၅.၇၉/km² (2nd) ဖော်ပြချက် အမှား - နားမလည်သော ပုဒ်ဖြတ် စာလုံး "၂"။ /sq mi
Elevation
• Highest point	Mount Bogong ၁,၉၈၆ m (၆,၅၁၆ ft)
Gross state product (၂၀၁၄-၁၅)
• Product ($m)	$၃၇၀,၅၀၄[2] (2nd)
• Product per capita	$၅၄၇၇၄ (6th)
Time zone(s)	UTC+10 (AEST) UTC+11 (AEDT)
Federal representation
• House seats	၃၇/150
• Senate seats	၁၂/76
Abbreviations
• Postal	VIC
• ISO 3166-2	AU-VIC
Emblems
• Floral	Pink heath[3]
• Animal	Leadbeater's possum
• Bird	Helmeted honeyeater
• Fish	Weedy seadragon
• Mineral or gemstone	ရွှေ[4]
• Colours	Navy blue and silver[5]
ဝဘ်ဆိုဒ်	www.vic.gov.au

ပြည်နယ်တောင်ဘက် ပင်လယ်ကမ်းရိုးတန်းသည် ပင်လယ်လက် ကြား များစွာရှိ၍ မညီညာချေ။ ဂရိတ်ဒဗိုက်ဒင်းတောင်တန်းကြီးသည် ပြည်နယ်ကို အရှေ့အနောက် ဖြတ်သန်းလျက်ရှိသည်။ ထိုတောင်တန်း အရှေ့ ပိုင်းကို ဩစတြေးလီးယန်း အဲ့လပတောင်တန်းဟုခေါ်သည်။ တောင်တန်း များပေါ်တွင် ယူကလစ်တပ်ပင်ကဲ့သို့သော သစ်စေးပင်တောများ ဖုံးအုပ် လျက်ရှိသဖြင့် ရှုခင်းသာယာစိုပြည်သည်။ ပြည်နယ် အနောက်မြောက်ဘက် ပိုင်းတွင် မြက်ခင်းလွင်ပြင်များရှိသည်။

မာရေးမြစ်သည် ဝိတိုရိယပြည်နယ်နှင့် နယူးဆောက်သဝေးပြည် နယ်ကို ခြားထားသော မြောက်ဘက်နယ်နိမိတ်ဖြစ်သည်။ ပြည်နယ်အတွက် အဓိကရေကြောင်းခရီးလမ်းလည်းဖြစ်သည်။ ပို့ဖိလစ်အမည်ရှိ ပင်လယ်အော် သည် နက်ရှိုင်းကျယ်ဝန်းသဖြင့် အကြီးဆုံးပင်လယ်ကူးသင်္ဘောများပင် ဆိုက် ကပ်နိုင်သည်။ ဝိတိုရိယ ပြည်နယ်၏မြို့တော် မဲလဗုန်းမြို့သည် ထိုပင်လယ် အော် ကမ်းခြေပေါ်၌တည်ရှိ၍ ဩစတြေးလီးယားတိုက်တွင် ဆစ်ဒနီမြို့မှ လွဲလျှင် အကြီးဆုံးမြို့ဖြစ်သည်။

ဝိတိုရိယပြည်နယ်၏ ရာသီဥတုသည် အခြားပြည်နယ်များထက် ပို၍အေးသည်ဟုဆိုရသော်လည်း ဆောင်းတွင်း၌ တောင်ထိပ်များပေါ်တွင်သာ ဆီးနှင်းကျသည်။ အခြားအရပ်ဒေသများ၌မူကား ရာသီဥတု မျှတညီညွတ် သည်။ နွေအခါ၌ တစ်ရံတစ်ခါ အပူချိန်ဖာရင်ဟိုက် ဒီဂရီ ၁ဝဝ ကျော် အထိ တက်သွားတတ်သည်။ မိုးအသင့်အတင့်ရွာသည်။ ဩစတြေးလီးယားတိုက်တွင် စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းကို အကြီး အကျယ်ဆုံးလုပ်ကိုင်သော ပြည်နယ်ဖြစ်သည်။ စိုက်ပျိုးလုပ်ကိုင်သော မြေ ဧကပေါင်း ခုနစ်သန်းကျော်ရှိ၍ ဂျုံ၊ မြင်းစားဂျုံ၊ မုယော၊ အာလူးနှင့် မြက်ခြောက်တို့ကို အဓိကစိုက်ပျိုးသည်။ သစ်သီးစိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းနှင့် ဝိုင်အရက်ချက်လုပ်ငန်းတို့သည်လည်း တိုးတက်လျက်ရှိသည်။ ထို့ပြင် သိုး၊ နွားတိရစ္ဆာန် မွေးမြူရေးလုပ်ငန်းသည်လည်း ထင်ရှားသော လုပ်ငန်းကြီး တစ်ခုဖြစ်သည်။

တစ်ဆယ့်ကိုးရာစုနှစ်အလယ်ခန့်တွင် ဝိတိုရိယပြည်နယ်၌ ရွှေကို စတင်တွေ့ရှိခဲ့ကြ၏။ ဗလာရပ်နှင့် ဗင်ဒီဂိုမြို့များအနီးရှိ ရွှေတွင်းများမှာ ရွှေ အမြောက်အမြားထွက်သဖြင့် ထင်ရှားသည်။ ယခုအခါ၌ ရွှေအထွက် လျော့ နည်းသွားပြီဖြစ်၍ ကျောက်မီးသွေးသည် ပြည်နယ်၏အဓိက တွင်းထွက် ပစ္စည်းဖြစ်သည်။ ငွေ၊ သံဖြူနှင့် ခနောင်စိမ်းတို့ကိုလည်း တူးဖော်ရရှိသည်။ ကပ္ပတိန်ကွတ်သည် ၁၇၇ဝ ပြည့်နှစ်တွင် ဗော်တနီပင်လယ် အော်သို့ ခရီးထွက်လာစဉ်က ထိုဒေသကို စတင်တွေ့ရှိခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် ၁၈၃၄ ခုနှစ်သို့ရောက်ခါမှ ပို့ဖိလစ်ပင်လယ်အော် အနီးအနားဒေသတွင် လူများ အခြေစိုက်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ ဝိတိုရိယပြည်နယ်ဒေသသည် မူလက နယူးဆောက်သဝေးပြည်နယ်ထဲ၌ ပါဝင်ခဲ့သည်။ ၁၈၅၁ ခုနှစ်တွင် သီးခြား ပြည်နယ်အဖြစ် တည်ထောင်ပြီးလျှင် ဝိတိုရိယဘုရင်မကိုအစွဲပြု၍ ဝိတိုရိယ ပြည်နယ်ဟု အမည်ပေးခဲ့သည်။ ၁၉ဝ၁ ခုနှစ်တွင် ဩစတြေးလီးယားတိုက် ဓနသဟာယပြည်ထောင်စု၌ ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ရေးရရှိသော ပြည်နယ်တစ်နယ် ဖြစ်လာသည်။

ဗြိတိသျှဘုရင်က ခန့်အပ်သော ဘုရင်ခံသည် ဝန်ကြီးအဖွဲ့၏ အကူအညီဖြင့် ပြည်နယ်ကို အုပ်ချုပ်ရသည်။ အမတ်ဦးရေ ၃၄ ယောက် ပါဝင်သော အောက်လွှတ်တော်ဟူ၍ လွှတ်တော်နှစ်ရပ်ကို ဖွဲ့စည်းထားရှိ သည်။ အထက်လွှတ်တော် အမတ်များကို ခြောက်နှစ်လျှင် အမတ်များကို သုံးနှစ်လျှင်တစ်ကြိမ် ရွေးကောက်တင်မြှောက်ရသည်။ အမျိုးသမီးများလည်း မဲဆန္ဒပေးခွင့်ရရှိသည်။ ဝိတိုရိယပြည်နယ်မှ ကန်းဗရားမြို့တော်ရှိ ဗဟို ပါလီမန်လွှတ်တော်သို့ အထက်လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ် ၃၃ ဦးတို့ကို စေလွှတ်ခွင့်ရသည်။

အသက် ၆ နှစ်မှ ၁၄ နှစ်အတွင်းရှိ ကလေးတိုင်း မူလတန်း ပညာကို မသင်မနေရဟူ၍ ဥပဒေဖြင့် ပြဋ္ဌာန်းထားသည့်ပြင် အခမဲ့သင်ကြား ခွင့်ကိုလည်း ပေးထားသည်။ မဲလဗုန်းမြို့ရှိ အစိုးရအထောက်အပံ့ခံ တက္ကသိုလ်ကို ၁၈၅၅ ခုနှစ်ကစတင် တည်ထောင်ခဲ့သည်။ ၁၈၅၁ ခုနှစ်တွင် ဝိတိုရိယပြည်နယ်၌ ရွှေကို တွေ့ရှိရသဖြင့် နှစ်အနည်းငယ်အတွင်း လူဦးရေသည်လည်း များစွာတိုးတက်လာခဲ့သည်။ [6]