ဆွမ်ပရာဘွမ်မြို့

ဆွမ်ပရာဘွမ် မှာ ကချင်ဘာသာအရ ဆွမ်ပရာ = မြက်ရှည်ပင်၊ ဘွမ် = တောင် ဖြစ်၍ မြက်ရှည်ပင် ပေါက်ရာတောင် ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။[3] ဆွမ်ပရာဘွမ်ဟု သတ်မှတ်ခြင်း မပြုခင်က ကချင်မျိုးနွယ်စု မရူ(လော်ဝေါ်)၊ ရဝမ်နှင့် ခန္တီးရှမ်း မျိုးနွယ်စုများ နေထိုင်ကြပြီး လူမျိုးစု အလိုက် ဒူဝါ ဆလန်ဝါ ဦးဆောင်သော ကျွန်ပိုင်ရှင် ပဒေသရာဇ်စနစ်ဖြင့် စီမံအုပ်ချုပ်ခဲ့သည်။ ၁၉၀၅-ခုနှစ်တွင် အင်္ဂလိပ်တို့စတင်ဝင်ရောက်လာပြီး ၁၉၁၃-ခုနှစ်တွင် အခြေချ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ ယခင်က လဇကျေးရွာနှင့် ဝါစပ်ခူးရွာအနီး တောင်ထိပ်တွင် ရွာတည်၍ နေခဲ့ကြသော်လည်း လေဒဏ် မခံနိုင်၍ ၁၉၆၂-ခုနှစ်တွင် ယခုလက်ရှိနေရာ အနိမ့်ပိုင်းသို့ ပြောင်းရွေ့ အခြေချ နေထိုင်ခဲ့ကြပါသည်။

1. သန်းခေါင်စာရင်း အစီရင်ခံစာ။ ၂၀၁၄ ခုနှစ် လူဦးရေနှင့် အိမ်ထောင်စု သန်းခေါင်စာရင်း အစီရင်ခံစာ။ အတွဲ-၂။ နေပြည်တော်: လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေးနှင့် ပြည်သူ့အင်အား ဝန်ကြီးဌာန။ မေ ၂၀၁၅။ pp. ၅၀။
2. မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၄)
3. ဒေါ်ခင်သိန်း(မြန်မာစာပါမောက္ခ) မြစ်ကြီးနားတက္ကသိုလ်။ ကချင်ပြည်နယ်အတွင်းရှိ မြို့နယ်အမည်များ လေ့လာချက်။