သက်ဘာသာစကား
သက် (Sak, Cak, Chak, သို့မဟုတ် Tsak) သည် မြန်မာနိုင်ငံနှင့် ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံတွင် ပြောဆိုအသုံးပြုကြသော တရုတ်-တိဗက်နွယ် ဘာသာစကားတစ်ခုဖြစ်သည်။
သက် | |
---|---|
Cak | |
ဒေသခံ | မြန်မာနိုင်ငံ၊ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံ |
ဒေသ | ရခိုင်ပြည်နယ်အနောက်မြောက်ပိုင်း |
လူမျိုးစု | သက် |
ဒေသခံ ပြောဆိုသူများ | ၄၀၀၀၀ (2007)[1] |
တရုတ်-တိဗက်နွယ်
| |
ဘာသာစကားကုဒ်များ | |
ISO 639-3 | ckh |
Glottolog | sakk1239 [2] |
ပထဝီဝင် ပျံ့နှံ့မှု
သက်ဘာသာစကားကို ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံတွင် လူဦးရေ ၃,၀၀၀ ခန့်နှင့် မြန်မာနိုင်ငံ၊ ရခိုင်ပြည်နယ်တွင် လူဦးရေ ၁,၀၀၀ ခန့်က ပြောဆိုအသုံးပြုကြသည်ဟု Ethnologue တွင် ဖော်ပြထားသည်။ ရခိုင်ပြည်နယ်တွင် မောင်တောမြို့နယ်၊ ဘူးသီးတောင်မြို့နယ်၊ ရသေ့တောင်မြို့နယ်နှင့် မြောက်ဦးမြို့နယ်တို့တွင် သက်ဘာသာစကားကို ပြောဆိုကြသည်။[3]
ဆက်လက်ဖတ်ရှုရန်
- Benedict, P. K. (1939). Semantic differentiation in Indo-Chinese. Harvard Journal of Asiatic Studies, 4(3/4), 213-229. Retrieved February 12, 2016 JSTOR 2717775
- Driem, G. V. (1993). The proto-Tibeto-Burman verbal agreement system. Bulletin of the School of Oriental and African Studies, 56(2), 292-334. Retrieved February 12, 2016 JSTOR 619904
- Grierson, G. (1921). Kadu and its relatives. Bulletin of the School of Oriental Studies, 2(1), 39-41. Retrieved February 12, 2016 JSTOR 607735
- Huziwara, Keisuke. 2002. “Chakku-go no onsei ni kansuru koosatu” [A phonetic analysis of Cak]. Kyoto University Linguistic Research [Kyooto Daigaku Gengogaku Kenkyuu] 21:217–73.
- Huziwara, Keisuke. 2008. Chakku-go no kizyutu gengogakuteki kenkyuu [A descriptive linguistic study of the Cak language]. Doctoral dissertation, Kyoto University. lix + 942 pp.
- Huziwara, K. (2008). Cak numerals. The Dhaka University Journal of Linguistics, 1(2), 1-10. Retrieved February 12, 2016,
- Huziwara, Keisuke. 2010. “Cak prefixes.” In Dai Zhongming and James A. Matisoff, eds., Zang-Mian-yu yanjiu sishi nian [Forty Years of Sino-Tibetan Studies], pp. 130–45. Harbin: Heilongjiang University Press.
- Shafer, R. (1940). The vocalism of Sino-Tibetan. Journal of the American Oriental Society, 60(3), 302-337. Retrieved February 12, 2016, JSTOR 594419
- Thurgood, G., & LaPolla, R. J. (2003). The Sino-Tibetan languages.
- Voegelin, C. F., & Voegelin, F. M. (1965). Languages of the world: Sino-Tibetan fascicle five. Anthropological Linguistics, 7(6), 1-58. Retrieved February 12, 2016 JSTOR 30022507
ကိုးကား
- သက် at Ethnologue (18th ed., 2015)
- Nordhoff၊ Sebastian; Hammarström၊ Harald; Forkel၊ Robert; Haspelmath၊ Martin, eds. (2013)။ "Luish"။ Glottolog။ Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology။
- Huziwara, Keisuke (2018). Varieties of Cak dialects. Paper presented at the 28th Annual Meeting of the Southeast Asian Linguistics Society, held May 17-19, 2018 in Kaohsiung, Taiwan.
ပြင်ပလင့်ခ်များ
တမ်းပလိတ်:ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံ၏ ဘာသာစကားများ
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.