သက်ဘာသာစကား

သက် (Sak, Cak, Chak, သို့မဟုတ် Tsak) သည် မြန်မာနိုင်ငံနှင့် ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံတွင် ပြောဆိုအသုံးပြုကြသော တရုတ်-တိဗက်နွယ် ဘာသာစကားတစ်ခုဖြစ်သည်။

သက်
Cak
ဒေသခံမြန်မာနိုင်ငံဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံ
ဒေသရခိုင်ပြည်နယ်အနောက်မြောက်ပိုင်း
လူမျိုးစုသက်
ဒေသခံ ပြောဆိုသူများ
၄၀၀၀၀ (2007)[1]
တရုတ်-တိဗက်နွယ်
  • Sal
    • Jingpho–Luish
      • Luish
        • သက်
ဘာသာစကားကုဒ်များ
ISO 639-3ckh
Glottologsakk1239[2]

ပထဝီဝင် ပျံ့နှံ့မှု

သက်ဘာသာစကားကို ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံတွင် လူဦးရေ ၃,၀၀၀ ခန့်နှင့် မြန်မာနိုင်ငံ၊ ရခိုင်ပြည်နယ်တွင် လူဦးရေ ၁,၀၀၀ ခန့်က ပြောဆိုအသုံးပြုကြသည်ဟု Ethnologue တွင် ဖော်ပြထားသည်။ ရခိုင်ပြည်နယ်တွင် မောင်တောမြို့နယ်ဘူးသီးတောင်မြို့နယ်ရသေ့တောင်မြို့နယ်နှင့် မြောက်ဦးမြို့နယ်တို့တွင် သက်ဘာသာစကားကို ပြောဆိုကြသည်။[3]

ဆက်လက်ဖတ်ရှုရန်

  • Benedict, P. K. (1939). Semantic differentiation in Indo-Chinese. Harvard Journal of Asiatic Studies, 4(3/4), 213-229. Retrieved February 12, 2016 JSTOR 2717775
  • Driem, G. V. (1993). The proto-Tibeto-Burman verbal agreement system. Bulletin of the School of Oriental and African Studies, 56(2), 292-334. Retrieved February 12, 2016 JSTOR 619904
  • Glottolog 2.7 - Sak. (n.d.). Retrieved February 12, 2016
  • Grierson, G. (1921). Kadu and its relatives. Bulletin of the School of Oriental Studies, 2(1), 39-41. Retrieved February 12, 2016 JSTOR 607735
  • Huziwara, Keisuke. 2002. “Chakku-go no onsei ni kansuru koosatu” [A phonetic analysis of Cak]. Kyoto University Linguistic Research [Kyooto Daigaku Gengogaku Kenkyuu] 21:217–73.
  • Huziwara, Keisuke. 2008. Chakku-go no kizyutu gengogakuteki kenkyuu [A descriptive linguistic study of the Cak language]. Doctoral dissertation, Kyoto University. lix + 942 pp.
  • Huziwara, K. (2008). Cak numerals. The Dhaka University Journal of Linguistics, 1(2), 1-10. Retrieved February 12, 2016,
  • Huziwara, Keisuke. 2010. “Cak prefixes.” In Dai Zhongming and James A. Matisoff, eds., Zang-Mian-yu yanjiu sishi nian [Forty Years of Sino-Tibetan Studies], pp. 130–45. Harbin: Heilongjiang University Press.
  • Shafer, R. (1940). The vocalism of Sino-Tibetan. Journal of the American Oriental Society, 60(3), 302-337. Retrieved February 12, 2016, JSTOR 594419
  • Thurgood, G., & LaPolla, R. J. (2003). The Sino-Tibetan languages.
  • Voegelin, C. F., & Voegelin, F. M. (1965). Languages of the world: Sino-Tibetan fascicle five. Anthropological Linguistics, 7(6), 1-58. Retrieved February 12, 2016 JSTOR 30022507

ကိုးကား

  1. သက် at Ethnologue (18th ed., 2015)
  2. Nordhoff၊ Sebastian; Hammarström၊ Harald; Forkel၊ Robert; Haspelmath၊ Martin, eds. (2013)။ "Luish"Glottolog။ Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology။
  3. Huziwara, Keisuke (2018). Varieties of Cak dialects. Paper presented at the 28th Annual Meeting of the Southeast Asian Linguistics Society, held May 17-19, 2018 in Kaohsiung, Taiwan.

ပြင်ပလင့်ခ်များ

တမ်းပလိတ်:ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံ၏ ဘာသာစကားများ

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.