မွင်းဘာသာစကား

မွင်းဘာသာစကား (မွင်းချင်း သို့ ချို) သည် မြန်မာနိုင်ငံတွင် ပြောဆိုကြသော ကူကီးဘာသာစကားတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ချင်းပြည်နယ်၊ မင်းတပ်မြို့နယ်နှင့် မကွေးတိုင်းဒေသကြီးရှိ ဆောမြို့နယ်နှင့် ထီးလင်းမြို့နယ်တို့တွင် ပြောဆို အသုံးပြုကြသည်။

မွင်း
Ng’men
ဒေသမြန်မာနိုင်ငံ
ဒေသခံ ပြောဆိုသူများ
၁၅,၀၀၀ (၂၀၁၁)[1]
တရုတ်-တိဗက်နွယ်
ဘာသာစကားကုဒ်များ
ISO 639-3mwq
Glottologmunc1235[2]

အမည်များ

ချင်းပုတ် ဟု ယခင်က ခေါ်ဝေါ်ကြသော်လည်း ကိုလိုနီခေတ်က ဒေသတစ်ခု၏ အမည်ဖြစ်ခဲ့သလို နီးစပ်သော ဘာသာစကားများကို ခေါ်ဆိုသော အမည်လည်း ဖြစ်ခဲ့သည်။ မွင်းဘာသာစကား၏ အခြားအမည်များမှာ ချို၊ K’cho, K’cho Chin, မင်းတပ်၊ မွင်း တို့ ဖြစ်သည်။

ဒေသိယစကားများ

Ethnologue တွင် ဒေသိယစကား ၃ ခုကို စာရင်းပြုထားရာ ယင်းတို့မှာ:

  • Ng’men (Hletlong, Hmong-K’cha, Nitu)
  • Hngiyung
  • Gah (Ng-Gha)

Hngiyung နှင့် Ng’men (Hletlong, Hmong-K’cha, Nitu ဟုလည်း ခေါ်သော) အနည်းဆုံး ဒေသိယစကား နှစ်မျိုး ရှိသည်။ ယင်းတို့ကို မွင်းလူမျိုးများ ကိုယ်တိုင် အသုံးပြုမှုနည်းပါးသဖြင့် ပျောက်ကွယ်လုနီးနီး ဖြစ်နေသည်။ မွင်းစကားကို အဆင့်မြှင့်တင်ရမည့် အစား Kcho စကားကို ဖန်တီးရန် ကြိုးစားခဲ့ကြသည်။ ၂၀၃၀ ခုနှစ် နောက်ပိုင်းတွင် မွင်းလူမျိုးအုပ်စုသည် ပျောက်ကွယ်သွားလိမ့်မည်ဟု ယူဆထားကြသည်။

ကိုးကား
  1. မွင်း at Ethnologue (18th ed., 2015)
  2. Nordhoff၊ Sebastian; Hammarström၊ Harald; Forkel၊ Robert; Haspelmath၊ Martin, eds. (2013)။ "Mun Chin"။ Glottolog။ Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology။


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.