ချောက်မြို့

ချောက်မြို့သည် မကွေးတိုင်းဒေသကြီးတွင် ပါဝင်၍ မြို့ပိုင်ရုံးစိုက်ရာမြို့ ဖြစ်သည်။ ဧရာဝတီမြစ်၏ အရှေ့ဘက်ကမ်းတွင် တည်ရှိပြီး ရေနံချောင်းမြို့နှင့် မြစ်လမ်းအတိုင်း (၄၂) မိုင်ဝေး၍ ကုန်းလမ်းမှ (၅၁)မိုင်ဝေးသည်။ တောင်ဘက် ၅ မိုင်ကွာတွင် စလေမြို့ရှိ၍ မြောက်ဘက် (၂၁) မိုင်ခန့်အကွာတွင် စေတီပုထိုးများ ပေါများသော ပုဂံမြို့ဟောင်း တည်ပြီး အနောက်တောင်ဘက်မိုင်၃၀ခန်အကွာတွင်ဆင်ဖြူကျွန်းမြို့ရှိသည်။ ရေနံထွက်ရာ မြို့ဖြစ်၍ လည်းကောင်း၊ လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေး ကောင်းမွန်သဖြင့် လည်းကောင်း၊ မြန်မာနိင်ငံအလယ်ပိုင်းတွင် စည်ကားသောမြို့တစ်မြို့အဖြစ် တည်ရှိနေပေသည်။

ချောက်မြို့
မြန်မာနိုင်ငံရှိ မြို့များ
ချောက်မြို့
မြို့တည်နေရာပြ မြန်မာနိုင်ငံမြေပုံ
ကိုဩဒိနိတ်: 20°53′N 94°49′E
နိုင်ငံအမည် မြန်မာ
တိုင်းဒေသကြီးမကွေး
ခရိုင်မကွေး
လတ္တီကျု(၂၀)ဒီဂရီ၊ (၅၃)မိနစ်
လောင်ဂျီကျု(၉၄)ဒီဂရီ၊ (၄၉)မိနစ်
မြို့နယ်ရုံးစိုက်ရာမြို့ချောက်မြို့
အချိန်ဇုန်မြန်မာစံတော်ချိန် (UTC+ ၆ နာရီ ၃၀ မိနစ်)


ချောက်မြို့နေရာတွင် ရှေးယခင်က ချောက်ကြီး မြောင်းကြီးများနှင့် ချုံနွယ်ပိတ်ပေါင်းများ ပြည့်နှက်ပိတ်ဖုံးလျက် ရှိသည်။ ထိုစဉ်က ချောက်မြို့၏မြောက်ဘက် ၅ မိုင်ခန့် အကွာတွင်ရှိသော စဉ့်ကူမြို့ကိုသာ လူသိများခဲ့လေသည်။ ခရစ် ၁၈၉၇ ခုနှစ်ခန့်က စဉ့်ကူနယ်မြေ တဝိုက်တွင် ရေနံတူးဖော်ရရှိနိုင်ကြောင်းနှင့် ဘူမိဗေဒပညာရှင် တစ်ဦးဖြစ်သူ မစ္စတာဂျီ၊ အီ၊ ဂရိုင်းက ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခဲ့သည်။

သို့ရာတွင် ၁၉ဝ၂ ခုနှစ်သို့ရောက်သောအခါမှ ရေနံကို စတင်တူးဖော် လုပ်ကိုင်နိုင်သည်။ ချောက်မြို့ နေရာ၌လည်း ရေနံတွေ့ရှိလာသည်။ ပထမ၌ ထိုဒေသတွင် ရေနံမြေ လုပ်သားများ စတင်နေထိုင်ခဲ့သည်။ ထို့နောက်မှ တဖြည်းဖြည်း ဖွံ့ဖြိုးစည်ကားလာခဲ့ရာ ယခုအခါ ချောက်မြို့ဟုထင်ရှားနေလေပြီ။ ချောက်ကြီး လျှိုကြီးများ ရှိသည်ကို အစွဲပြု၍ ချောက်မြို့ဟု ခေါ်ကြောင်းနှင့် ပြောစမှတ်ပြုကြသည်။ ချောက်မြို့၏ စည်ပင်သာယာရေးကို ဆောင်ရွက်ရန် ချောက်မြို့ကော်မတီအဖွဲ့ကို ၁၉၃၇ ခုနှစ်တွင် စတင်ဖွဲ့စည်း ခဲ့သည်။ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် မြူနီစီပယ်အဖွဲ့ကို ဖွဲ့စည်းခဲ့သည်။


ချောက်မြို့အကျယ်အဝန်းမှာ တောင်နှင့်မြောက် အလျား ၃၁/၂ မိုင်ခန့်ရှိ၍ အရှေ့အနောက် ၂ မိုင်ခန့် ရှိသည်။ မြို့၏မြောက်ဘက်များတွင် ရေနံတွင်းများ၊ အလုပ်သမား ရပ်ကွက်များ၊ ရေနံထုတ်စက်ချက်ရုံအလုပ်ရုံနှင့် ဝင်းကြီးများ ရှိသည်။


မြို့၏တောင်ဘက်အစွန်ဆုံးတွင် သာမန်အရပ်သားများ နေထိုင်ရာရပ်ကွက် တည်ရှိပြန်သည်။ ၁၉၅၃ ခုနှစ် သန်းခေါင်စာရင်းအရ လူဦးရေ ၂၄၃၄၄ ယောက်ခန့် ရှိသည်။ မြို့နေလူများစုမှာ ရေနံလုပ်ငန်းပေါ်တွင် အမှီပြု၍နေထိုင်ကြသဖြင့် ချောက်မြို့မှာ အလုပ်သမားမြို့တစ်မြို့ ဖြစ်ပေသည်။


(၁၉၄၂ ခုနှစ်က ချောက်မြို့တွင် ခေတ်မီစံနစ်ဖြင့် တူးဖော်သော ရေနံတွင်းပေါင်း ၈၄၆ တွင်းမျှ ရှိရာ တနေ့လျှင် ပျမ်းမျှခြင်း ရေနံဂါလံပေါင်း ၄၁၀၀၀ ကျော်မျှ ထွက်၏) ရေနံရိုင်းများကို ပို့ဆောင်ရန်အတွက် ချောက်မြို့မှ ရေနံချောင်းမြို့ကို ဖြတ်၍ ရန်ကုန်မြို့တဘက်ကမ်းရှိ သံလျင်မြို့ထိ ပိုက်လိုင်းသွယ်တန်းထားသည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း ထိုပိုက်လိုင်းကို ဗြိတိသျှ၏ မြေလှန်စံနစ်အရ ဖျက်ဆီးပစ်ခဲ့ကြသည်။ ထိုပိုက်လိုင်းသည် ၂၇၅ မိုင် ရှည်လျား၏။ ပိုက်၏အချင်းမှာ ၁ဝ လက်မ ဖြစ် သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ကြီး ဖြစ်ပွားသည့်အခါမှစ၍ ယနေ့တိုင် ထိုပိုက်လိုင်းကို ပြန်၍ အသုံးမချရသေးချေ။ ချောက်မြို့တွင် ခေတ်မီစံနစ်ဖြင့် တူးဖော်ထားသော ရေနံတွင်းအများကို ရန်သူများ ဝင်ရောက်သိမ်းပိုက်သောအခါ မသုံးနိုင်အောင် ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်လေသည်။

ချောက်မြို့၌ ရေနံချက်ရုံတစ်ခု ဆောက်လုပ်ခဲ့ရာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်ဦးတွင် ပြီးစီးခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ယခုအခါ ရေနံဓာတ်ဆီနှင့် ရေနံထွက်ပစ္စည်းများကို ချက်လုပ်လျက်ရှိသည်။ ချောက်မြို့အနီးအပါး တောလက်ကျေးရွာများတွင် ယာနှင့်ကိုင်းများကို လုပ်ကိုင်ကြသည်။ မြေပဲအမြောက်အမြား စိုက်ပျိုး၍ ပဲဆီမှာ ချောက်မြို့၏ထွက်ကုန်တစ်ရပ် ဖြစ်သည်။


မော်တော်ကားလမ်းဖြင့် ချောက်မြို့မှ တောင်ဘက် ရေနံ ချောင်း မကွေးမြို့များသို့၎င်း၊ မြောက်ဘက် ပုဂံညောင်ဦး မြင်းခြံမြို့များသို့၎င်း ဧရာဝတီမြစ်အနောက်တောင်ဘက်တွင်ဆင်ဖြူကျွန်းမြို့ မင်းဘူမြို့များသို့ ကားလမ်ဖြင့်ရောက်နိုင်သည်။ အရှေ့ဘက် ၂၅ မိုင် ကွာဝေးသော ကျောက်ပန်းတောင်း မြို့မှတစ်ဆင့် မိတ္ထီလာနှင့် တောင်ကြီးမြို့များသို့လည်း ပေါက်ရောက်နိုင်သည်။ ဧရာဝတီ ဆိပ်ကမ်းမြို့များသို့ သွားလာနိုင်သည်။ ချောက်မြို့၏ အနောက် မြောက်ဘက် ဧရာဝတီမြစ်တစ်ဖက်ကမ်းရှိ လမ်းရွာ၌ လေယာဉ် ပျံကွင်း ရှိသည်။ ချောက်မြို့နှင့် ရန်ကုန်မြို့သို့ လေကြောင်းဖြင့် ဆက်သွယ်လျက် ရှိသည်။

ချောက်မြို့ပေါ်တွင် ကြေးနန်းရုံး၊ စာတိုက်၊ ဆေးရုံနှင့် အစိုးရအထက်တန်းကျောင်းများ ရှိသည်။ ရွှေသူဌေးကုန်းအရပ်၌ ရှိသော အလယ်တန်းကျောင်းတကျောင်းမှာ ဘီအိုစီကုမ္ပဏီက တည်ထောင်ပေးသောကျောင်း ဖြစ်သဖြင့် ဘီအိုစီကျောင်းဟု ထင်ရှားသည်။ ယခုအခါ အစိုးရ အထက်တန်း ကျောင်း အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိပြီးဖြစ်သည်။

မြန်မာ့သမိုင်းတွင် ထင်ရှားသော ၁၃၀ဝပြည့် အရေးတော်ပုံ ရေနံမြေသပိတ် စတင်ခဲ့သော မြို့ဖြစ်ပြီး အလုပ်သမားခေါင်းဆောင် သခင်ဘိုးလှကြီးမှာ ထင်ရှားသည်။ ၎င်း အမည်ဖြင့် မြို့၏တောင်ဘက်စွန်းတွင် အစိုးရ စက်မှုလက်မှုသိပ္ပံ ဖွင့်လှစ်ထားသည်။

မြို့၏မြောက်ဘက်အစွန်တွင် ရွှေဘုံတောင်စေတီ နှင့် ရွှေဘုံတောင် တောရကျောင်း ရှိလေသည်။ မြို့တောင်ဘက် ၂ မိုင်ခန့်တွင် ခြင်တောင်မစေတီ ရှိခဲ့ရာ ဒုတိယကမ္ဘာစစ် အတွင်းက ဗုံးထိမှန်၍ ပျက်စီးသွားခဲ့သည်။ မြို့ထိပ်အရှေ့ဘက် တွင် ဧစေတီဘုရား တည်ရှိသည်။ ဧစေတီ ဘုရားပွဲတော်ကို တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌ ကျင်းပလေ့ရှိရာ အထူးစည်ကား လှသည်။ [1]

ကိုးကား
  1. မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၂)




This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.