ရူပိယသံဝေါဟာရသိက္ခာပုဒ်

မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်တွင် သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏။ ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အမျိုးမျိုးသော ရွှေငွေတို့ကို လဲလှယ်ရောင်းဝယ်ခြင်း ပြုကြ၏။

လူတို့သည် ရဟန်းတို့သည် “အထူးထူးအပြားပြားသော ရွှေငွေတို့ကို လဲလှယ်’ရောင်းဝယ်’ ကြခြင်းကို အဘယ်ကြောင့် ပြုသနည်း၊ ကာမဂုဏ်ခံစားသော လူတို့ကဲ့သို့ပင်တည်း” ဟု ကဲ့ရဲ့ကြ၏။ လူတို့ကဲ့ရဲ့သည်ကို ရဟန်းတို့သည် ကြား၏။ ထိုအခါ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ကြကုန်၏။ ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားအား လျှောက်ထား၏။ မြတ်စွာဘုရားသည် “ရဟန်တို့ သင့်တို့သည် အထူးထူးအပြာပြားသော ရွှေငွေလဲလှယ်ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့ ရောက်ကြကုန်သည်မှာ မှန်ပါသလား” ဟု မေး၏။ “မှန်ပါသည်” ဟု ဖြေကြား၏။

ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူကာ အောက်ပါသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။[1]

“အကြင်ရဟန်းသည် အထူးထူးအပြားပြားသော ရွှေငွေလဲလှယ်ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့ ရောက်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။[1]