ဘဝ (ဗုဒ္ဓဘာသာ)

ဤနေရာတွင် "ဘဝ" သဒ္ဒါသည် ကြီးပွားခြင်းအနက်ကို ဆိုသည်၊ ကြီးပွားခြင်းမည်သည် ဤအရာ၌ သတ္တဝါတို့၏ ဘဝအတ္တဘောကို ရရှိခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အတ္တကို ရရှိမှုသည်ပင်လျှင် ဤနေရာ၌ "ဘဝ" မည်သည်။ ဘဝသည် ကံအစု "ကမ္မဘဝ" နှင့် ကံ၏ အကျိုးဖြစ်သော ဝိပါက်အစု "ဥပပတ္တိဘဝ" ဟူ၍ နှစ်ပါးအပြား ရှိသည်။[2]

ပုထုဇ္ဇန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ဥပါဒါန်တရားလေးပါးတို့ကို မဂ်ဖြင့်အကြွင်းမဲ့ မပယ်သတ်ပါက ထိုပုထုဇ္ဇန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ကာမုပါဒါန်ဟုဆိုအပ်သော တဏှာလောဘကြောင့် ကာမနှင့် စပ်ဆိုင်သော ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မနောကံတို့ကို ကြိုးစားပြုလုပ်ကြလေသည်။ ထိုအခါ ကာမုပါဒါန်ကြောင့် ကမ္မဘဝ ဖြစ်ပေါ်သည်။[2]

ထိုပုထုဇ္ဇန်တို့သည် ဒိဋ္ဌုပါဒါန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ထိုထိုအယူနှင့် စပ်လျဉ်းသမျှသော ကာယကံ ဝစီကံ မနေကံတို့ကို ကြိုးစားပြုလုပ်ကြ၏။ ထိုအခါ ဒိဋ္ဌုပါဒါန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ကမ္မဘဝ ဖြစ်ပေါ်သည်။[2]

ထိုပုထုဇ္ဇန်တို့သည် သီလဗ္ဗတုပါဒါန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် နွားအကျင့် ခွေးအကျင့် စသည်တို့နှင့် စပ်ဆိုင်သော ကာယကံ ဝစီကံ မနေကံတို့ကို ပြုလုပ်ကြ၏။ ထိုအခါ သီလဗ္ဗတုပါဒါန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ကမ္မဘဝ ဖြစ်ပေါ်သည်။[2]

ထိုပုထုဇ္ဇန်တို့သည် အတ္တဝါဒုပါဒါန်ဟူသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိကြောင့် အတ္တဒိဋ္ဌိနှင့်ဆိုင်သမျှသော ကာယကံ ဝစီကံ မနောကံတို့ကို ပြုလုပ်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ အတ္တဝါဒုပါဒါန်ကြောင့် ကမ္မဘဝ ဖြစ်ပေါ်သည်။[2]

ထိုပုထုဇ္ဇန်တို့သည် ကမ္မဘဝကို ပြုလုပ်ကြ၍ ဥပါဒါန်တရားနှင့်တကွဖြစ်၍သာလျှင် စုတေသေလွန်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ စင်စင်အားဖြင့် တစ်ဖန်ဘဝသစ်သို့ ကပ်ရောက်ဖြစ်ပွားကြကုန်၏။ ဘဝသစ်၍ ဥပပတ္တိခန္ဓာတို့ ဖြစ်ပေါ်ကြကုန်သည်။[2]

ဤသို့ဖြင့် ဥပါဒါန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့် ဘဝ ဖြစ်ပေါ်လေသည်။[2]