စဉ့်ကိုင်မြို့နယ်

စဉ့်ကိုင်မြို့နယ်တွင် ရှေးဟောင်းသုတေသန၏တွေ့ရှိချက်များအရ ကျောက်ခေတ်ယဉ်ကျေးမှုကိုတွေ့ရှိရပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ပဒေသရာဇ်တို့၏ လက်အောက်တွင်ရှိခဲ့သည်။အနော်ရထာမင်းမတိုင်မီတွင် မွန်၊ပလောင်၊ဝ၊ဗမာတိုင်းရင်းသားများ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။အင်းဝခေတ် ဇော်ဂျီ၅ခရိုင်တွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။လက်ရှိ စဉ့်ကိုင်မြို့နယ်သည် ယခင် ဆဌဂံကုန်းဟုခေါ်ခဲ့သည်။စဉ့်ကိုင်မြို့နယ်၏ တောင်ဘက် (၁)မိုင်ခန့်အကွာတွင် စဉ့်ကိုင်ကြီးရွာ ရှိပြီး ရာဇဝင်များအရ ငစဉ့်ကိုင်ဟုခေါ်ခဲ့ရာမှ အင်္ဂလိပ်တို့လက်ထက်တွင် 'င'ကိုဖြုတ်ကာ စဉ့်ကိုင်ဘူတာကို တည်ဆောက်ဖွင့်လှစ်ပြီး ဘူတာအနီးတွင် စဉ့်ကိုင်မြို့ကို တည်ခဲ့သည်။[2]

မြောက်လတ္တီတွဒ် ၂၁ဒီဂရီ ၃၉မိနစ်နှင့် ၂၁ဒီဂရီ ၅၁မိနစ် အကြား၊ အရှေ့လောင်ဂျီတွဒ် ၉၅ဒီဂရီ ၅၇မိနစ်နှင့် ၉၆ဒီဂရီ ၁၆မိနစ် အကြားတွင် တည်ရှိသည်။ အရှေ့မှ အနောက်သို့ ၁၃မိုင်၊ တောင်မှမြောက်သို့ ၁၅မိုင်ရှိပြီး ၁၇၃.၁၈စတုရန်းမိုင် ကျယ်ဝန်းသည်။[2]

စဉ့်ကိုင်မြို့နယ်တွင်နေထိုင်ကြသော တိုင်းရင်းသားလူမျိုးစုများတွင် ဗမာလူမျိုးများ အများဆုံးနေထိုင်ကြသည်။ထို့နောက် ရှမ်း၊ကရင်၊ချင်း၊ရခိုင်၊မွန်၊ကချင် လူမျိုးများ အစဉ်လိုက်များပြားစွာနေကြသည်။ကိုးကွယ်မှုအနေဖြင့် ဗုဒ္ဓဘာသာကို အများဆုံး ကိုးကွယ်ကာ အစ္စလာမ်နှင့် ခရစ်ယာန်ကိုးကွယ်သူဦးရေမှာ အစဉ်လိုက်များပြားသည်။[2]

စဉ့်ကိုင်မြို့နယ်သည် မန္တလေးတိုင်းအတွင်းရှိ စီးပွားရေးအသင့်အတင့်ကောင်းမွန်သော မြို့နယ်ဖြစ်သည်။ဒေသခံပြည်သူလူထုသည် စိုက်ပျိုးရေးကို အဓိကထား၍ လုပ်ကိုင်ကြသည်။အဓိကအားဖြင့် စပါးမြေပဲ၊နှမ်း၊နေကြာ၊မြေပဲ၊ပဲတီစိမ်း၊ပဲစင်းငုံ၊ဝါ၊ကြံ၊အစေ့ထုတ်ပြောင်းတို့ စိုက်ပျိုးသည်။မြို့နယ်၏ အဓိကထုတ်ကုန်မှာ ဆန်၊ စပါးဖြစ်ကာ မန္တလေးမြို့သို့ အများဆုံး တင်ပို့ရောင်းချသည်။ပုဂ္ဂလိကစက်ရုံ ၂ရုံ၊ အလုပ်ရုံ၁၂ရုံ၊အိမ်တွင်းစက်မှုလုပ်ငန်း ၂၆၆ခုကျော်ရှိသည်။ [2]

မြို့နယ်အတွင်း ရန်ကုန်-မန္တလေး ရထားလမ်းဖြတ်သန်းသွားသည်။ရန်ကုန်-မန္တလေးလမ်းမှာလည်း ၃.၆မိုင်ခန့် ဖြတ်သန်းသွားသည်။