မြစ်သားမြို့နယ်

မြစ်သားမြို့နယ်၏ အမည်ကို ပုဂံခေတ်၊ အနော်ရထာမင်းက သမုတ်ခဲ့သည်။ထိုနေရာတွင် အနော်ရထာမင်းမတိုင်မီကပင် နေထိုင်ခဲ့ကြပြီး လယ်တွင်း ၁၁ခရိုင်ဟု ခေါ်ခဲ့ကြသည်။

ပုဂံခေတ်မင်းများလက်ထက်တွင် ဤဒေသကို မ္လစ်သာဟု ခေါ်ဝေါ်ခဲ့ကြသည်။တငြိမ့်ငြိမ့်စီးနေသော ပန်းလောင်မြစ်ကမ်းကို မှီ၍တည်ထားသဖြင့် သာယာသည့်မြို့ဆိပ်ကမ်းအနေဖြင့် ရည်ညွှန်းခဲ့ကြသည်။အနော်ရထာမင်းသည် ပန်းလောင်မြစ်နှင့် ဇော်ဂျီမြစ်ကိုအခြေခံ၍ ဆည်များတည်ဆောက်ပြီး လယ်ယာ၈သိန်းပြုစုခဲ့ရာ ပန်းလောင်မြစ်တွင်နောက်ဆုံးတည်ဆောက်ခဲ့သော ကျီးမည်းဆည်တည်ဆောက်မည့်နေရာကို လက်ဆန့်တန်းညွှန်ပြ၍ မြစ်ကိုသားပြသည်ကိုအစွဲပြုကာ မြစ်သားဟုအမည်တွင်ခဲ့သည်။[2]

မြောက်လတ္တီတွဒ် ၂၁ဒီဂရီ ၀၉မိနစ်နှင့် ၂၁ဒီဂရီ ၃၃မိနစ် အကြား၊ အရှေ့လောင်ဂျီတွဒ် ၉၅ဒီဂရီ ၅၆မိနစ်နှင့် ၉၆ဒီဂရီ ၂၃မိနစ်အကြားတွင် တည်ရှိသည်။ အရှေ့မှ အနောက်သို့ မိုင်၂၀၊ တောင်မှမြောက်သို့ ၁၇.၅မိုင်ရှိပြီး ၃၄၂.၆၃စတုရန်းမိုင် ကျယ်ဝန်းသည်။[2]

မြစ်သားမြို့နယ်တွင်နေထိုင်ကြသော တိုင်းရင်းသားလူမျိုးစုများတွင် ဗမာလူမျိုးများ အများဆုံးနေထိုင်ကြသည်။ထို့နောက် ရှမ်းနှင့်ချင်း လူမျိုးများ အစဉ်လိုက်များပြားစွာနေကြသည်။ကိုးကွယ်မှုအနေဖြင့် ဗုဒ္ဓဘာသာကို အများဆုံး ကိုးကွယ်ကာ အစ္စလာမ်၊ခရစ်ယာန်၊ဟိန္ဒူ ကိုးကွယ်သူဦးရေမှာ အစဉ်လိုက်များပြားသည်။မြို့နယ်လူဦးရေ၏ ၀.၀၀၆%မှာ အခြားသော နိုင်ငံခြားလူမျိုးနွယ်ဝင်များဖြစ်သည့် တရုတ်၊အိန္ဒိယ၊ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ် စသည့်လူမျိုးများဖြစ်သည်။[2]

မြစ်သားမြို့နယ်သည် မန္တလေးတိုင်းအတွင်းရှိ စီးပွားရေး အသင့်အတင့်ကောင်းမွန်သောမြို့နယ်ဖြစ်သည်။မြို့နယ်အတွင်းရှိ ပြည်သူများသည် စိုက်ပျိုးရေးကို အဓိကထား လုပ်ကိုင်ကြသည်။အဓိကအားဖြင့် စပါး၊ငရုတ်၊ကြက်သွန်၊ကုလားပဲများဖြစ်ကာ ရန်ကုန်နှင့်မန္တလေးမြို့များသို့ အများဆုံးတင်ပို့ရောင်းချသည်။တပ်မတော် ဝါကြိတ်စက်ရုံ၊အမှတ်(၇) အထည်စက်ရုံ၊ကင်းတားရေအားလျှပ်စစ်ဓာတ်အားပေးစက်ရုံတို့တည်ရှိသည်။အိမ်တွင်းစက်မှုလုပ်ငန်း ၁၅ခုကျော်ရှိသည်။[2]

ရန်ကုန်-မန္တလေး ရထားလမ်းသည် ၁၄မိုင်ခန့်ဖြတ်သန်းသွားသည်။ရန်ကုန်-မန္တလေးလမ်းသည်လည်း ဤမြို့နယ်အတွင်းဖြတ်သန်းသွားသည်။

မြစ်သားမြို့နယ်အတွင်းတွင် မြန်မာနိုင်ငံ၏ အလယ်ဗဟိုဖြစ်သော ပြက္ခရွေတောင်တည်ရှိသည်။ထို့အပြင် ပင်လယ်(မိုင်းမော) မြို့ဟောင်း မြို့ရိုးဧရိယာလည်း တည်ရှိသည်။